پلی‌فتال‌آمید (PPA)، مناسب به منظور ساخت ساعت‌هایی برای ایجاد تناسب اندام
پلی‌فتال‌آمید Polyphthalamide (با نام مستعار PPA، پلی‌آمید با کارایی بالا) زیرمجموعه‌ای از رزین‌های مصنوعی ترموپلاستیک در خانواده پلی‌آمید است و به این صورت تعریف می‌شود که ۵۵% یا بیش‌تر مول‌های قسمت اسید کربوکسیلیک واحد تکراری در زنجیره پلیمر از ترکیبی از اسیدهای ترفتالیک و ایزوفتالیک تشکیل شده باشد. جای‌گزینی اسیدهای آلیفاتیک با اسیدهای معطر در پیکره پلیمر باعث افزایش نقطه ذوب، دمای انتقال شیشه، مقاومت شیمیایی و سفتی می‌شود.
رزین‌های بر پایه PPA به قطعاتی برای جای‌گزینی فلزات برای استفاده در کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر دمای بالا دارند مانند اجزای موتور خودرو، خودرو، محفظه اتصال‌دهنده‌های الکتریکی و بسیاری موارد دیگر، قالب‌گیری می‌شوند.
شرکت کامپیوتری Casio، توکیو، از ساعت پلاستیکی با عمل‌کرد بالای BASF ،Ultramid Advanced N در ساعت دیجیتالی جدید خود، G-Shock GBD-H1000، استفاده می‌کند. پلی‌فتال‌آمید (PPA) مقاوم در برابر شعله برای ساخت سر انتهایی (terminal header) استفاده می‌شود که روی بخش انتهایی (terminal block) قرار دارد و به شارژ برق و هماهنگ‌سازی داده‌ها کمک می‌کند.
شرکت BASF می‌گوید مقاومت گرمایی و نیز پایداری ابعادی و مکانیکی منحصر به فرد مواد؛ خود، استحکام، کارایی و عمل‌کرد را افزایش می‌دهد که برای آن ساعت‌های G-shock معروف هستند. به دلیل جذب رطوبت پایین و دمای انحراف گرمایی (Heat Deflection Temperature) بالا، PPA (یک پلی‌آمید T9) مخصوصاً برای فرآیندهای لحیم کاری SMT مناسب است، زیرا از تاول زدن (پوسته پوسته شدن) یا تغییرات در ابعاد بخش فرآیند شده جلوگیری می‌کند. همچنین شفافیت لیزری خوبی دارد در حالی که آزادی بیشتری را برای عملیات مونتاژ پس از قالب‌گیری فراهم می‌کند.
این ساعت پنج سنسور مختلف را دربردارد، در حالی که به موادی که مقاوم در برابر مواد شیمیایی، ضربه و آب به ویژه در حین ورزش‌های مفرط هستند، نیاز دارد. Ultramid Advanced N پایداری ابعادی بالا را تحت رطوبت و گرما و نیز مقاومت شیمیایی بی‌نظیر نشان می‌دهد. همچنین به خوبی به بخش انتهای فلزی می‌چسبد در حالی که میزان بالایی از ضد آبی را فراهم می‌آورد.
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
کاربرد پلاستیک‌ها در لوازم خانگی بخش سوم: پلیمر پلی‌استایرن با کاربرد عام (GPPS)
ساختمان شیمیایی و برخی از خواص فیزیکی-مکانیکی پلیمرهای PS در زیر آمده است
پلی‌استایرن (PS)، قریب به یک قرن است که به خوبی شناخته شده است ولیکن ماهیت مولکولی آن تا حدود سال ۱۹۲۰، مشخص نشده بود تا این که در همین سال اشتاودینگر (Staudiger)، ساختار مولکولی این ماده را توصیف کرد. در اواخر دهه ۱۹۳۰، به طور تجاری تولید شد. پلی‌استایرن، یکی از متداول‌ترین رزین‌های ترموپلاستیک آمورف تجاری و اقتصادی است که محدوده وسیعی از خواص متعادل فیزیکی-مکانیکی را داراست و قیمت جذابی هم دارد که نظر فروشندگان و سرمایه‌گذاران را برای تولید به خود جلب می‌کند.
پلی‌استایرن به سه نوع تقسیم می‌شود. ۱) پلی‌استایرن با کاربرد عام (:GPPS: General Purpose Polystyrene)، پلی‌استایرن قابل انبساط (EPS: Expanded Polystyrene)، پلی‌استایرن با مقاومت ضربه‌ای بالا (HIPS: High Impact Polystyrene).
مواد اولیه لازم برای سنتز مونومر پلی‌استایرن، اتیلن و بنزن می‌باشند که در فرآیند سنتز با هم واکنش می‌دهند تا اتیل‌بنزن تشکیل شود که در ادامه فرآیندهای بیشتری (دیهروژناسیون) بر روی آن انجام می‌شود تا به مونومر وینیل بنزن یا همان استایرن (Styrene) تبدیل شود، مواد اضافی دیگر، اکریلونیتریل (AN) و لاستیک بوتا‌دی‌ان می‌باشد.
با استفاده از واکنش گرمایی یا کاتالیز شده مونومر استایرن، فرآیند پلیمریزاسیون آن آغاز می‌شود تا پلیمری آمورف تولید شود. برای بخشیدن و ایجاد خواص مطلوب در PS، افزودنی‌های گوناگونی به آن اضافه می‌شود، همانند لاستیک‌ها، نرم‌کننده‌ها، عوامل آزادکننده یا رهاکننده و پایدارکننده‌ها. همچنین در فرمولاسیون‌های بر پایه PS از گروه‌های مختلف افزودنی دیگر همچون رنگین‌سازها، تأخیراندازهای شعله (FRs)، پایدارکننده‌های UV، یا اصلاح‌کننده‌های ضربه، استفاده می‌شود. نوعاً GPPS، به علت شفافیت، صلب و سخت بودن و مناسب بودن با کاربردهای گوناگون انتخاب می‌شود. وقتی که به انعطاف‌پذیری بیش‌تر یا مقاومت ضربه‌ای زیاد نیاز باشد، از HIPS استفاده می‌شود. این ماده شامل پلی‌بوتا‌دی‌ان به عنوان عامل کوپلیمریزاسیون به منظور افزایش چقرمگی می‌باشد که سبب مات و کدر شدن رنگ محصول می‌گردد.
مزایای پلی‌استایرن
- شفافیت بالا
- جلا و برق بالا
- انواع تأیید شده توسط اداره غذا و داروی آمریکا در دسترس می‌باشند.
- از طریق تمام روش‌های فرآیند نمودن ویژه بسپارهای گرمانرم، می‌توان آن‌ها را فرآیند نمود و شکل داد.
- قیمت پائینی دارند
- پایداری ابعادی خوب
- صلبیت و عدم انعطاف‌پذیری خوب
محدویدیت‌های پلی‌استایرن
- قابل اشتعال ولی انواع FR از آن در دسترس می‌باشند.
- مقاومت ضعیف در برابر حلال و از طریق بیش‌تر مواد شیمیایی تحت حمله قرار می‌گیرند.
- هموپلیمرها شکننده می‌باشند.
- در معرض ایجاد ترک‌ها و شکاف‌های ناشی از تنش و محیط عمل قرار دارند.
- پایداری حرارتی ضعیف
کاربردهای نوعی پلی‌استایرن
- ظروف مصرفی تنها، همانند بشقاب‌ها، لیوان‌ها، فنجان‌ها
- کالاهای مقاوم مصرفی همانند ظروف خانگی و قوطی‌ها یا مخازن نگه‌دارنده ویژه مواد آرایشی
- ورقه‌های جامد اکسترود شده، ورقه‌های فوم شده یا جهت داده شده در دو سو برای شکل دادن حرارتی، از آمیزه‌های مخلوط شده با کوپلیمر دسته‌ای استایرن‌بوتادی‌ان رابر در جاهایی که شفافیت و چقرمگی مطلوب است استفاده می‌شود.
- ورق‌های پلاستیکی در نقش پرده مقابل دوش حمام یا سطح قابل چاپ به راحتی رنگ می‌شود.
- کالاهای بسته‌بندی فوم شده ویژه مواد غذایی همانند سینی‌ها، مخازن قابل تعویض، عایق‌بندی ساختمان و مواد به کار رفته در مصالح ساختمانی و صنعت ساختمان
- کالاهایی که در تماس مستقیم با مواد غذایی هستند و از PS جهت داده شده ساخته شده اند، همانند قوطی‌های نگه‌داری کلوچه و سبدها یا سینی‌های سبزیجات
- قطعات قالب‌گیری شده و اجزای داخلی یخچال‌ها و لوازم خانگی دیگر، کالاهای مقاوم مصرفی همانند ظروف خانگی
پلی‌استایرن با کاربرد عام (General Purpose Polystyrene: GPPS)
گزارش‌های بسیاری درباره ظهور پلی‌استایرن در اوایل سال ۱۸۳۹ میلادی وجود دارد. اما این پلیمر ابتدا در سال ۱۹۳۱در مقیاس تجاری به وسیله شرکت BASF و در سال ۱۹۳۸ توسط شرکت Dow تولید شد. مواد قالب‌گیری پلی‌استایرن، موادی سخت و شفاف با درخشندگی زیاد هستند که معمولاً به آن‌ها پلی‌استایرن با کاربرد عام اطلاق می‌شود. اما اصطلاحات پلی‌استایرن استاندارد، پلی‌استایرن نرمال و پلی‌استایرن شفاف یا هموپلیمر پلی‌استایرن نیز برای این پلیمر کاربرد دارد.
مواد قالب‌گیری پلی‌استایرن در دماهای کم‌تر از ۱۰۰ درجه سانتیگراد جامد شده و موادی شبیه شیشه با استحکام مکانیکی مناسب، خواص دی‌الکتریکی خوب و مقاوم در برابر بسیاری از مواد شیمیایی ایجاد می‌کنند که کاربردهای بسیاری دارند. سهولت فرآورش، صلبیت، پایداری ابعادی و وضوح از قابلیت‌های این پلاستیک درخشان، شفاف و نیمه‌بلوری است. اما مقاومت به ضربه کم پلی‌استایرن کاربردهای آن را محدود می‌کند.
پلی‌استایرن در بالای دمای نرم شدن، مذاب است و به آسانی به وسیله روش‌هایی از قیبل قالب‌گیری تزریقی یا اکستروژن فرآیند می‌شود. مقادیر کم روان‌کننده‌های داخلی و خارجی به این پلیمر به عنوان کمک‌فرآورش اضافه می‌شوند. افزودن عوامل ضد بار ساکن، پایدارکننده‌های فرابنفش، الیاف شیشه یا رنگ‌دهنده‌ها نیز به آن متداول است.
استایرن به روش گرمایی یا با آغازگرهای رادیکال آزاد به سهولت به پلی‌استایرن تبدیل می‌شود. پلی‌استایرن تجاری بیش‌تر به دلیل ارزانی روش با استفاده از پلیمر شدن رادیکالی تولید می‌شود. علت این امر، عدم نیاز به خلوص بسیار زیاد مونومرها و حلال‌هاست. برای مثال قیمت تبدیل مونومر استایرن به پلیمر با استفاده از پلیمر شدن آنیونی حدود ۵۰% بیش از پلیمر شدن رادیکالی است که این تفاوتِ قیمت به دلیل هزینه خالص کردن مونومر است. به علت استفاده از پلیمر شدن رادیکالی برای تهیه پلی‌استایرن، همه پلی‌استایرن‌های تجاری اندکی شاخه دار هستند. علت شاخه دار شدن واکنش انتقال زنجیر به پلیمر است و مقدار آن هنگام استفاده از آغازگرهای پروکسیدی بیش‌تر است. عامل محدودکننده در بهره‌برداری تجاری از پلی‌استایرن، واکنش‌پذیری زیاد و گرمای پلیمر شدن قابل ملاحظه آن است. سرعت پلیمرشدن استایرن بی‌نهایت زیاد و با آزاد شدن گرمای قابل توجهی همراه است. این امر، مانع جدی برای تولید تجاری پلی‌استایرن بود. بسیاری بر این باورند که پلیمر شدن استایرن در مقیاس زیاد ممکن است به واکنش غیر قابل کنترل و خطرناکی منجر شود. فرآیند پلیمر شدن مونومر استایرن، گرما دادن آن در ظروف حجیم بود و محدودیت عمده این روش حذف گرما از مذاب بسیار گران‌رو است. دماهای زیاد (بیش‌تر از ۳۰۰ درجه سانتیگراد) در راکتورهایی با وزن زیاد فراهم شده است و تخریب گرمایی پلی‌استایرن حاصل روی می‌دهد. این مشکل بعدها با نصب لوله‌های تبادل گرما در محیط واکنش بر طرف شد.
اولین روش مورد استفاده توسط شرکت Dow بر پایه پلیمر شدن توده به نام فرآیند قوطی شناخته شد که شامل قوطی‌های فلزی ۱۰ گالنی حاوی مونومر استایرن بود. این قوطی‌ها در حمام گرما با افزایش تدریجی دما برای چند روز گرم می‌شدند. پس از طی شدن این زمان پلی‌استایرن (تقریباً با تبدیل ۹۹%) از قوطی برداشته و به پودر جریان آزاد (Free-glowing Powder) خرد می‌شد.
توسعه فناوری ساخت استایرن و پلی‌استایرن با وقوع جنگ جهانی دوم اوج گرفت. در طول این زمان کمبود لاستیک، توسعه لاستیک سنتزی بر پایه استایرن را افزایش داد. در اواخر جنگ جهانی دوم سالانه ۱۸۰،۰۰۰ تن مونومر استایرن تولید شد که بیش‌ترین مقدار آن برای تهیه لاستیک سنتزی بونا (Buna) S (به نام GRS نیز شناخته می‌شود که GR مربوط به لاستیک دولتی و S مربوط به استایرن است) استفاده شد.
در طول جنگ جهانی دوم، پژوهش ها روی پالایش و بهبود فرآیندهای موجود انجام شد. برای مثال اگر لاستیک به روشی پلیمر می‌شد که هیچ مونومری در آن باقی نمی‌ماند، مولکول‌های شاخه‌داری تشکیل می‌شدند که ژل شده و برای فرآورش لاستیک مشکل ایجاد می‌کردند. برای حل این مسئله اجازه داده شد، واکنش فقط تا ۷۲% تبدیل پیش رود و برای کنترل وزن مولکولی، اصلاح‌کننده تیول و عامل انتقال زنجیر اضافه شد.
همچنین پلیمر شدن دوره القایی (Inductiom Period) دارد که از یک پیمانه تا پیمانه (batch) دیگر تغییر می‌کرد. در طول دوره القا به نظر می‌رسد که هیچ اتفاقی نیفتاده است و ناگهان واکنش متوقف می‌شود. پژوهش‌ها در دانشگاه (Illinois) نشان داد که دلیل این امر اسیدهای چرب مختلف موجود در صابون‌های متفاوت مورد نیاز برای فرآیند پلیمریزاسیون است. همچنین صابون‌های یاد شده باعث می‌شدند، محلول در طول بازیافت مونومر باقی‌مانده، اسفنجی شود. این مسئله منجر به توسعه کف‌زادیی‌های سیلیکونی شد.
خواص لاستیک نوع بونا S به مقدار استایرن موجود در لاستیک بستگی دارد. برای تعیین خواص مهم است که چه مقدار استایرن وارد سامانه می‌شود. Baker این مسئله را به وسیله توسعه روشی برای تعیین مقدار استایرن با استفاده از ضریب شکست محلولی لاستیک حل کرد.
قبل از سال ۱۹۴۱، آلمان فناوری فنی و صنعتی‌تری را نسبت به آمریکا برای فرآیند تولید مونومر استایرن، فرآیند الاستومر استایرن-بوتاد‌ان و پلیمر شدن جرمی استایرن پایه‌گذاری کرد. اولین تولید فنی پلی‌استایرن در آلمان در سال ۱۹۳۰ شروع شد، در حالی که اولین پلی‌استایرن در آمریکا ۸ سال بعد توسط شرکت Dow در تولید شد.
در آغاز شرکت Dow دارای محدودیت‌های فنی متعددی برای تولید و فرآورش پلی‌استایرن بود. برای مثال، پلیمر به کمک فرآیند تولید بی‌نهایت کندی ساخته می‌شد. وزن مولکولی زیاد و توزیع وزن مولکلولی پهنی داشت که قالب‌گیری تزریقی را مشکل می‌کردو پژوهش‌گران شرکت Dow بلافاصله روشی برای دست‌یابی به وزن مولکولی کم‌تر توسعه داده و روان‌کننده‌های خاصی برای بهبود قابلیت فرآورش افزودند. به این ترتیب پلی‌استایرن با کاربرد عام ساخته شد که به سرعت شهرت پیدا کرد و ساده‌ترین گرمانرم قالب‌گیری بود.
سایر موانع فنی برای پلیمر شدن پلی‌استایرن، کنترل گرمازایی پلیمر شدن و تولید پلی‌استایرن بی‌رنگ بود. در حالی که ساخت استایرن در روزهای ابتدایی در شرکت Dow به نظر ساده و راحت می‌رسید، سه ناخالصی عمده در مونومر استایرن به جزء اتیل بنزن باقی مانده وجود داشت که عبارت بودند از فنیل استیلن (که به عنوان بازدارنده برای پلیمر شدن استایرن عمل می‌کند)، دی‌وینیل‌بنزن (که موجب بسته شدن و آلوده شدن ستون تقطیر برای جداسازی استایرن از مواد اولیه آن، اتیل بنزن شد) و سولفور (که موجب بی‌رنگ شدن پلی‌استایرن شد).
در سال ۱۹۳۸ میلادی، طرح خردکردن (crash) منجر به اولین پیمانه‌های پلی‌استایرن قابل فروش شد که در قوطی‌های فلزی تولید و پلی‌استایرن با خلوص زیاد ایجاد شد. این قوطی‌ها با استایرن پر شده و در حمام‌های آب گرم فرو برده می‌شدند. به این ترتیب استایرن به روش گرمایی پلیمر می‌شد. فرایند بسیار کند و پردردسر و گرمازایی پلیمرشدن در مرکز هر قوطی بیش‌ترین مقدار بود. پس از اتمام پلیمر شدن، پلی‌استایرن برای پخش نواحی با وزن مولکولی متفاوت ساییده و مخلوط شد.
اگرچه فرآیند قوطی خیلی کند بود، قوطی‌ها و حمام‌های گرمایشی بیشتری به منظور افزایش آسان بازده تولید اضافه شد. همچنین با افزودن مقداری کاتالیزور و پروکسید به مونومر استایرن بازده تولید به نحو چشم‌گیری افزایش یافت و در حقیقت این تغییر منجر به دو برابر شدن ظرفیت کارخانه Dow شد. زیرا سرعت پلیمر شدن سریع‌تر شد و کنترل گرمازایی نیز ممکن بود. در حالی که آمریکا با فرآیند قوطی در حال پیش‌رفت بود، آلمان در حال توسعه فرآیندی پیوسته برای پلیمرشدن جرمی استایرن بود.
در دهه ۱۹۳۰ میلادی، شیمیدان آلمانی به نام فاربن فرآیند برج پیوسته را برای تولید پلی‌استایرن گسترش داد. دستگاه پلیمر شدن استایرن در شکل زیر نشان داده شده است. این روش با استفاده از رآکتوری با لوله‌های انتقال گرمای متقاطع، بر مشکلات پلیمر شدن گرمازا غلبه کرد. دمای واکنش به تدریج افزایش می‌یافت و کنترل می‌شد و پلی‌استایرن حاصل با استفاده از مته برداشته می‌شد. این طراحی بعدها به وسیله پیش‌پلیمر شدن در ظرف گرم‌کن و در حال هم‌زدن پیش از فرآیند برج بهبود پیدا کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، شرکت Dow روی ساخت دستگاه‌های پلیمر شدن جرمی پیوسته معروف به فرآیند مخزن لوله‌ای برای ساخت پلی‌استایرن برای ساخت پلی‌استایرن متمرکز شد. این دستگاه شامل دو مخزن لوله افقی نامتحرک بود و نیز سیال انتقال گرما برای کنترل گرمازایی پلیمر شدن جریان داشت (شکل زیر). ظرفیت هر مخزن ۱۸۰۰۰ کیلوگرم مونومر استایرن بود و فرآیند به طور ناپیوسته انجام می‌شد. زمانی که فرآیند به طور متناوب مرتب می‌شد، فرآیند پیوشته بود. زمانی که فرآیند به طور متناوب مرتب می‌شد، فرآیند پیوسته بود. زمانی که درصد تبدیل استایرن در مخزن ۱ افزایش می‌یافت، پمپ پلیمری خاصی، پلی‌استایرن مذاب را در دمای ۲۲۰ تا ۲۴۰ به ته مخزن دریافت‌کننده هدایت می‌کرد. سپس پلیمر شدن در مخزن ۲ شروع می‌شد. ته مخزن دریافت‌کننده تحت خلأ بود تا مواد فرار از قبیل مونومر واکنش نکرده، دیمرها، تری‌مرها و سایر الیگومرها تخلیه شوند. همیشه پلی‌استایرن در مخزن دریافتی وجود داشت به طوری که فرآیند اکسترودر و قرص شدن به شکل فرآیندی پیوسته انجام می‌شد. گرمازایی در فرآیند شرکت Dow، بیش‌تر گرمای مورد نیاز برای تولید پلی‌استایرن مذاب آماده برای قرص شدن را تأمین می‌کرد.
این واحدها به دلیل سطح انتقال گرمای بسیار زیاد و کارایی سیال انتقال گرما بسیار موفق بودند.
سال‌ها بعد روش‌های دیگری برای پلیمر شدن استایرن از قبیل پلیمر شدن تعلیقی به وسیله مواد شیمیایی کوپرس (Koppers) توسعه پیدا کرد که ابتدا در دهه ۱۹۴۰ معرفی شد و سپس در دهه ۱۹۵۰ رشد سریعی یافت. فرآیند پلیمر شدن تعلیقی هنوز هم برای تولید پلی‌استایرن به کار می‌رود. اگرچه به طور گسترده با فنون اقتصادی‌تری از جمله پلیمر شدن جرمی پیوسته جای‌گزین شده است.
جالب آن که پلی‌استایرن تولیدی به وسیله پلیمر شدن تعلیقی به ویژه کوپرس، دمای واپیچش گرمایی (HDT) بیشتری از پلی‌استایرن شرکت Dow داشت. این امر به مقادیر قابل اندازه‌گیری دیمرها و تری‌مرهای باقی‌مانده در محصول شرکت Dow به دلیل آغازگری گرمایی و عدم وجود آن‌ها در فرآیند تعلیقی آغاز شده با پروکسید مربوط بود.
فرآیند پلیمرشدن تعلیقی مزایای بسیاری نسبت به فرآیندهای رقابتی دارد. در این فرآیند، کنترل عالی دمای پلیمر شدن و محیط واکنش با گران‌روی کم‌تر امکان‌پذیر است. همچنین در این روش پلی‌استایرن قابل انبساط و ضربه‌پذیر تولید می‌شود. پلی‌استایرن با کاربرد عام به وسیله پلیمر شدن در محلول در فرآیندی پیوسته به کمک آغازگر پروکسیدی تهیه می‌شود. پلیمر شدن تعلیقی نیز برای محصولاتی استفاده می‌شود که در آن‌ها شکل کروی کوچکی مورد نیاز است.
پلی‌استایرن با کاربرد عام، پلیمری ضربه‌پذیر است که با وارد کردن الاستومری که خواص ضربه بیشتری نسبت به هموپلیمر دارد، اصلاح شده است. الاستومرهای تجاری مورد استفاده وزن مولکولی ۲۶۰،۰۰۰-۱۸۰،۰۰۰ دارند و برای توقف جریان سرد با زنجیری بلند شاخه‌دار شده‌اند. متداول‌ترین لاستیک به کار رفته پلی‌بوتا‌دی‌ان درصد سیس متوسط و زیاد است. پلی‌بوتا‌دی‌ان با درصد سیس زیاد مقاومت گرمایی نسبتاً زیادی دارد که نسبت به فرمول‌بندی پلی‌استایرن ضربه‌پذیر در قیمت و چقرمگی دمای کم دارای برخی مزایاست.
ذخیره‌سازی استایرن باید برای مدت زمان کم در دمای پایین (۲۰ درجه سانتیگراد) و در مجاورت بازدارنده پلیمر شدن انجام شود. به منظور جلوگیری از پلیمر شدن زودهنگام مونومر استایرن هنگام نگه‌داری و حمل و نقل، بازدارنده‌های ویژه‌ای از قیبل ۴-ترسیوبوتیل‌کاتکول باید به این پلیمر اضافه شود به طوری که بتوان این ماده را تا هنگام نیاز ذخیره کرد. این ماده بسیار مؤثر و در استایرن محلول است و پیش از پلیمر شدن استایرن نیازی به جداسازی آن نیست. با این حال می‌توان آن را به کمک محلول سودسوزآور به راحتی جدا کرد و سپس استایرن را با کلسیم کلرید خشک کرد. مقدار مصرف بازدارنده بر حسب مدت زمان ذخیره استایرن در شکل آورده شده است.
تجربه نشان داده است، ۴-ترسیوبوتیل‌کاتکول به طور تدریجی به کینون تبدیل می‌شود و به همین علت مقدار آن باید در مخزنذخیره کنترل شود. اثر ۴-ترسیوبوتیل‌کاتکول در مجاورت اکسیژن بیش‌تر است و معمولاً در صنعت سعی بر این است که در مخازن ذخیره استایرن به ازای هر مول ۴-ترسیوبوتیل‌کاتکول، حدود ۱۰ مول اکسیژن وجود داشته باشد. همچنین بازدارنده‌های پپلیمر شدن برای جلوگیری از تشکیل پلیمر حین تقطیر مونومر استایرن از اتیل بنزن مورد نیاز بودند. این بازدارنده‌ها به وسیله تقطیر یا جذب روی آلومینا برداشته می‌شوند.
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
پیشرفت‌ها در تکنولوژی لوله آرایش‌یافته
لوله‌های آرایش‌یافته اغلب از PVC به شکل لوله PVC-O ساخته می‌شوند. با این حال برنامه‌هایی برای معرفی نوع دیگری از لوله‌های آرایش‌یافته به بازار وجود دارد.
شرکت‌های تأمین‌کننده مواد Sabic، سازنده ماشین‌آلات Tecnomatic و لوله‌ساز Aquatherm در پروژه تجاری‌سازی لوله پلی‌الفین آرایش‌یافته یا لوله BiAx مشارکت دارند. فرآیند شامل اکسترود کردن یک لوله نسبتاً کوچک با دیواره ضخیم از PE یا PP سپس کشیده شدن آن روی مندرل گرم شده است. این کار سبب تبدیل لوله به قطر بزرگ‌تر با دیواره‌های نازک‌تر می‌شود. به گفته شرکا کشش دو محوری سبب استحکام ترکیدگی بیش‌تر نسبت به لوله‌های تحت فشار رایج است که اجازه صرفه‌جویی ۳۰ % مواد را می‌دهد.
SABIC هدایت‌کننده این پروژه می‌گوید: لوله BiAx بهبود قابل توجهی را نسبت به لوله‌های پلی‌الفینی فعلی در طیف وسیعی از معیارهای عمل‌کردی ارائه خواهد داد. این معیارها عبارت اند از: مقاومت بالاتر در برابر فشار داخلی، مقاومت بهتر در برابر کند کردن رشد ترک، اجازه نصب لوله بدون شیار (trenchless)، دیوار داخلی صاف که انرژی مورد نیاز برای پمپاژ را کاهش می‌دهد و مقاومت بیش‌تر در برابر سایش.
علاوه بر این لوله‌ها از بهینه‌سازی فرمول‌های PE و PP ساخته شده و همچنین نوید مقاومت بهتری در برابر مواد گندزدا، ضریب انبساط حرارتی خطی کم‌تر (CLTE) و استحکام ضربه دما پایین بهتر را می‌دهد.
شرکت Tecnomatic خط اکستروژن لوله پیوسته BiAx را برای ارزیابی، آزمایش و فرآیند بهینه‌سازی با استفاده از پلاستیک‌های SABIC راه اندازی کرده است. لوله‌ها به طور مرسوم اکسترود می‌شوند سپس بر روی مندرل گرم شده کشیده شده و در دو جهت برای بهبود خواص مکانیکی آن‌ها کشیده می‌شوند.
به گفته Tecnomatic این یک خط اکستروژن استاندارد است، اما ماشین‌آلات دارای تجهزات اختصاصی اضافی برای کشش دو طرفه لوله است.
به گفته Massimiliano Vailati، مدیر فروش Tecnomatic در مقایسه با خط مرسوم، بیش‌ترین اصلاح مهم دستگاه BiAx فرآیند دانش ما و چگونگی انجام آن است. مندرل گرم شده بخش حیاتی است؛ لوله را در دو جهت و در دمای مناسب کش می‌دهد.
وی در ادامه گفت: لوله BiAx در رقابت مستقیم با دیگر لوله‌ها مانند PVC-O نخواهد بود اما برای استفاده‌های نهایی به عنوان آب آشامیدنی و بهداشتی مناسب خواهد بود.
کاربردها می‌تواند مشابه لوله‌های استاندارد باشند اما مقاومت بهبود یافته در برابر فشار و رشد آهسته ترک آن را برای نصب بدون شیار مناسب می‌کند.
اخیراً SABIC دو ثبت اختراعی را در این زمینه ثبت کرده است که بخشی از جزئیات پشت این تکنیک را توضیح می‌دهد. یکی بر PE و دیگری بر PP متمرکز است. SABIC پروژه BiAx را یک مفهوم جدید توصیف کرده است. این همکاری می‌گوید زمان ورود به بازار را تسریع می‌کند، اما زمان وقوع آن را مشخص نکرده است.
نرم افزار محاسبه
یکی از شکل‌های به خوبی پابرجا از لوله‌های آرایش یافته لوله PVC-O است. Molecor اسپانیا نرم افزار محاسبه مکانیکی TOM خود را برای لولهPVC-O ساخته است که در بازار در دسترس است.
این ابزار براساس استاندارد UNE 53331: 2020 توسطMillan Marcos Rodríguez دانشگاه Carlos III de Madrid تأیید شده است. او تأیید کرد که محاسبات با استفاده از نرم افزار مطابق با موارد نشأت گرفته از استاندارد UNE 53331: 2020 است.
Molecor می‌گوید: این نرم افزار دارای عمل‌کرد ساده و کارکرد آسان است. تعیین اعتبار نصب آن براساس خواسته‌هایی که لوله تحمل خواهد کرد و همچنین ضرایب ایمنی آن در برابر شکست و خرد شدن است.
Molecor همچنین طیف اتصالات ساخته شده خود را از PVC-O گسترش می‌دهد. اتصالات EcoFittom می‌تواند برای ساختن همه سیستم PVC-O استفاده شود اما می‌تواند برای لوله‌های ساخته شده از دیگر مواد از جمله PCV استاندارد نیز استفاده شود.
اتصالات در قالب‌های مختلف موجود است، شامل زانوهای ۱۱/۲۵-، ۲۲/۵، ۴۵ و ۹۰ درجه همراه با تبدیل کاهنده، جفت‌کننده و جفت‌کننده لغزشی (Sliding Coupler) است. شرکت با افزودن این موارد برای لوله قطر DN225 شروع کرد که در راستای لوله‌های DN125، DN140 در طی امسال اضافه می‌شوند.
توافق گسترده
علاوه بر این، این شرکت مشارکت خود را با سازندگان ماشین آلات Battenfeld-Cincinnati اتریش گسترش داده است. یک قسمت این مشارکت فروش خطوط اکستروژن برای ساخت لوله PVC-O به طور مشترک است. در این باره، حدود ۱۵ خط برای مشتریان داخل هند، مالزی و استرالیا فروخته شده است.
Molecor همچنین خود لوله PVC-O را تولید می‌کند. انجام این کار از هفت Battenfeld-Cincinnati در تولید اصلی کارخانه برای ساخت لوله با قطر خارجی DN90 تا DN1200mm استفاده می‌کند. این خطوط مجهز به اکسترودرهای دو مارپیچ موازی از سری TwinEx، لوله‌های PVC-O با دای‌های عنکبوتی دارای سرمایش داخلی و اجزای پایین دست نظیر حمام خلاء، سیستم جمع‌کننده و اره برش هستند.
Molecor قطعاتی از خط را برای مرحله فرآیند ثانویه شامل ایستگاه گرمایش، ایستگاه دمیدن و واحد خنک‌کننده تولید می‌کند.
Dolores Herran مدیر توسعه تجارت Molecor گفت: ما از تجربه خود در تولید لوله برای بهینه‌سازی پیوسته فناوری ماشین استفاده می‌کنیم.
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
ساخت اولین دستگاه پاک‌سازی اقیانوس‌ها از زباله توسط Boyan Slat
یک دستگاه غول‌پیکر پاک‌سازی اقیانوس‌ها از زباله‌های شناور پلاستیکی به وسیله دولت هلند راهی اقیانوس آرام شد. قطعات عظیم زباله‌های پلاستیکی شناور در اقیانوس آرام یک نگرانی جهانی است. طرح اولیه و ابتکار این دستگاه از Boyan Slat، یک جوان مبتکر هلندی است که با سرمایه‌گذاری عظیم دولت هلند و طراحی و مهندسی به یک سیستم عظیم جمع‌آوری زباله پلاستیکی تبدیل شد که راهی خلیج سان‌فرانسیسکو شده است. تا پیش از این هیچ تلاشی برای پاک‌سازی و جمع‌آوری زباله از وسط دریا نشده و همه تلاش‌ها برای پاک‌سازی دریاها از ساحل و با شرکت نیروهای داوطلبی که کیسه‌های مملو از زباله‌های شناور را جمع‌آوری و حمل می‌کردند، انجام می‌شد.
افزایش شدید ضایعات پلاستیکی در اقیانوس‌ها
پلاستیک‌هایی که در اقیانوس ته‌نشین نشوند، به وسیله نور خورشید و امواج خرد و شکسته می‌شوند. یک نگرانی واضح خورده شدن این ریزه‌های پلاستیک توسط موجودات دریایی است، اما تیم پژوهشی اسکریپس به نتیجه دیگری نیز دست یافتند که شاید توقعش نمی‌رفت. خرده‌های پلاستیک تخم‌ریزی را برای “پاتیناژباز دریایی” (نوعی حشره از راسته نیم‌بالان، با اسم علمی هالوباتس سریسئوس) آسان‌تر می‌کنند. این حشرات برای تخم‌ریزی به یک سطح شناور نیاز دارند، و معمولاً از پر پرندگان، توده‌های قیر و یا چیزهایی از این دست برای این منظور استفاده می‌کنند. اما پلاستیک‌های شناور بر اقیانوس آرام به کمکی بزرگ برای زاد و ولد این موجودات بدل شده‌اند. بنا به پژوهش اسکریپس همبستگی معناداری میان شمار قطعات پلاستیک شناور و کثرت هالوباتس سریسئوس وجود دارد. چرخه طبیعی آب مجموعه‌های بزرگی از زباله را با عمری دراز گرد می‌آورد که گاهی به آن‌ها “وصله‌های زباله” می‌گویند. یکی از این مجموعه‌های بزرگ زباله بین هاوایی و کالیفرنیا قرار دارد. هالوباتس‌ها گرایش دارند که در اطراف این توده‌ها تجمع کنند. مطابق گزارشی دیگر بیش از ۹% ماهی‌های این منطقه ضایعات پلاستیکی در شکم دارند. این گزارش تخمین می‌زند که ماهی‌ها سالیانه چیزی بین ۱۲ تا ۲۴ هزار تن پلاستیک می‌خورند. اقیانوس‌شناسان می‌گویند که به جز مسمومیت موجودات زنده می‌بایست عوارض کلان زباله‌های پلاستیکی بر زیست‌بوم را نیز سنجید.
لنز یک بار مصرف چشم را در توالت نیندازید
لنزهای چشم اغلب از موادی چون پلاستیک شفاف آکریلیک، سیلیکون و فلوئوروپلیمر تشکیل شده تا پلاستیک بسیار نرمی ساخته شود که اجازه عبور اکسیژن را بدهد. محققان برای بررسی تأثیر عمل‌کرد سیستم‌های بازیافت آب فاضلاب، پنج پلیمری را که در اغلب لنزهای چشم استفاده می‌شود در معرض میکروارگانیسم‌های هوازی و بی‌هوازی قرار دادند.
یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: “میکروارگانیسم‌های موجود در مراکز تصفیه آب، ساختار این لنزها را تغییر می‌دهد. وقتی پلاستیک استحکام ساختارش را از دست می‌دهد به قطعات بسیار ریز میکروپلاستیک تبدیل می‌شود.” این محققان از تولیدکنندگان لنزهای چشم می‌خواهند تا در بسته‌بندی محصولات خود، مصرف‌کنندگان را در مورد دور انداختن آن راهنمایی کنند. راه ساده حل این مشکل این است که از مردم بخواهیم که لنز چشم را در توالت یا دستشویی نیندازند.
پلاستیک، عامل کشته شدن پرندگان دریایی
اما زمانی که پلاستیک در اقیانوس قرار می‌گیرد، چون آن‌ها قادر به تشخیص پلاستیک از غیر پلاستیک نیستند- هر چه که می‌بینند را می‌خورند. تغدیه ناخواسته والدین پرندگان به جوجه‌هایشان به این معنی است زمانی که فرزندانشان با معده پر از پلاستیک و تغذیه نامناسب از سوراخ و لانه‌های خود خارج می‌شوند، آن‌ها چندان توانایی لازم برای خوراک‌جویی در دریا را ندارند. اگر مقدار پلاستیک خیلی زیاد نباشد، معده این پرندگان را شستشو داده می‌شود البته بدون اینکه به آن‌ها آسیب برسد. در یکی از موارد ۹۰ قطعه پلاستیک از معده یکی از جوجه‌ها بیرون کشیده شد. بیش‌تر پلاستیکی که در هنگام کار خود با پرندگان با آن برخوردند، “کاملاً قابل پیش‌گیری” است. گیره‌های پلاستیکی لباس و مسواک در معده پرندگان دیده می‌شوند. این‌ها را می‌توان به راحتی از سایر مواد از جمله آلومینیوم یا چوب ساخت. اگر این آگاهی را در سراسر جمعیت انسانی گسترش داده شود، واقعاً می‌توان تغییر ایجاد کرد. چرخه طبیعی آب مجموعه‌های بزرگی از زباله را با عمری دراز گرد می‌آورد که گاهی به آن‌ها “قطعه عظیم زباله پلاستیکی شناور” می‌گویند. یکی از بزرگترین آن‌ها در اقیانوس آرام و بین هاوایی و کالیفرنیا قرار دارد.
دستگاه جدید با انرژی خورشیدی کار می‌کند. این ماشین به نام «اینترسپتر» یا «ره‌گیر» به انگلیسی Interceptor) هرگونه زباله پلاستیکی مثل بطری، کیسه پلاستیکی و یا اسباب‌بازی را از رودخانه‌ها جمع کرده و مانع ورود آن‌ها به اقیانوس‌ها می‌شود. بعضی از کارشناسان نگران هستند که این پروژه باعث آسیب رسیدن به زندگی موجودات دریاها شود اما Boyan Slat و مجریان این طرح غیرانتفاعی بین المللی تأکید می‌کنند که به دلیل میزان زباله‌های پلاستیکی و حجم عظیم آن اجرای چنین طرحی ضروری است. بودجه در نظر گرفته شده برای اجرای این پروژه حداقل ۲۰ میلیون یورو برآورد شده است. نکته جالب برای این دستگاه این است که هیچ موتور یا ماشینی در آن به کار گرفته نشده است و لوله عظیم این دستگاه مانند یک نوار ساحلی مصنوعی در میان اقیانوس پلاستیک‌های شناور را به داخل خود می‌کشاند. لوله این دستگاه مانند یک مار غول‌پیکر به طول ۶۰۰ متر است که به شکل حرف یو انگلیسی U در وسط اقیانوس قرار خواهد گرفت. ماهی‌ها به راحتی میتوانند از زیر این دستگاه شنا کنند و طراحان آن امیدوارند که هیچ خطری برای حیات اقیانوس‌ها و دریاها نداشته باشد. قرار است با پلاستیک‌هایی که این دستگاه جمع‌آوری می‌کند محصولاتی ساخته شود و روی آن برچسب “تهیه شده از پلاستیک اقیانوس” زده شود. سه هفته طول خواهد کشید که این سیستم عظیم به منطقه معروف به “قطعه عظیم زباله” در شرق اقیانوس آرام و دو هزار کیلومتری سواحل کالیفرنیا برسد.
لینک خبر
https://www.bbc.com/persian/science-45459752
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
بهره بردن از مزایای زیست‌محیطی با افزودن پسماند پلاستیکی به آسفالت
Dow، دانشگاه Missouri، دانشکده حمل و نقل Missouri برای از بین بردن زنجیره پسماند و گذاشتن آن در جاده‌ها مشارکت می‌کند.
مهندسان در دانشگاه Missouri (MU) با (Midland)، مستقر در MI، و دانشکده حمل و نقل Missouri (MoDOT) برای ساختن و آزمودن مخلوطهای روسازی آسفالتی که پسماندهای پلاستیکی را شامل می‌شوند، همکاری می‌کنند. این پژوهش کاهش پسماند پلاستیکی در محیط زیست از طریق ترکیب کردن آن با آسفالت، جهت آسفالت نمودن جاده‌ها و پل‌های ایالات متحده را هدف می‌گیرد.
پژوهش‌گران در Mizzou Asphalt Pavement و Innovation Lab (MAPIL) در دانشکده مهندسی MU ذرات پسماند پلاستیکی را به مخلوطهای روسازی می‌افزایند.
Bill Buttlar، رئیس MU Glen Barton، در روسازی‌های انعطاف‌پذیر (Flexible Pavements)، در دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست و مدیر MAPIL، در بیانیه‌ای اعلام کرد: “پلاستیک‌ها با دوام ساخته شدند و صدها سال عمر دارد.” “آسفالت و پلاستیک‌ها از نظر شیمیایی نیز مشابه هستند زیرا هر دو از نفت خام تهیه می‌شوند، بنابراین می‌توان آن‌ها را با هم مخلوط کرد. آن‌ها کاملاً سازگار نیستند، اما به حد کافی به یکدیگر نزدیک هستند که مهندسان و شیمی‌دانان بتوانند با یکدیگر همکاری کنند تا یک راه حل کارآمد پیدا کنند.”
مخلوطهای روسازی معمولاً حاوی آسفالت و انبوهه‌هایی مانند سنگ، ماسه یا شن هستند. اما مهندسان و دانشجویان در MAPIL در این روی‌کرد سنتی با ترکیب انواع مختلف پسماند پلی‌اتیلنی یک‌بار مصرف، از جمله بطری‌های نوشیدنی، نی و کیسه‌های مواد غذایی به این مخلوط تجدید نظر می‌کنند.
این ایده از مجموعه‌ای از گفتگوها بین Buttlar و Jim Fitterling، فارغ‌التحصیل MU و رئیس و مدیرعامل شرکت Dow به وجود آمد.
Fitterling گفت: “این پروژه در تقاطع بین هدف و مأموریت هر دو سازمان Dow و University of Missouri کاملاً مناسب است.” “در شرکت Dow، ما در حال تلاش برای مقابله با برخی از سخت‌ترین چالش‌هایی که جهان ما مواجه است، مانند پایان دادن به پسماند پلاستیکی هستیم. این چالش‌ها به حل‌کننده مشکلات عالی و مشارکت‌های قوی نیاز خواهند داشت. من می‌دانم که وقتی با دانشکده مهندسی دانشگاه Missouri کار می‌کنیم، ما هر دو را دریافت می‌کنیم.”
به کارگیری پسماند پلاستیکی در مخلوطهای روسازی با کاهش میزان مواد خام در آن، هزینه‌های روسازی را کاهش می‌دهد و برای محیط زیست مفید است. در حال حاضر MODOT از روسازی آسفالت بازیافتی، سنگ و ریگ آسفالت بازیافتی و لاستیک تایر خرد شده در مخلوط های روسازی خود استفاده می‌کند.
در آزمایش دنیای واقعی، مخلوط حاوی پسماند پلاستیک MAPIL به عنوان یک پوشش روسازی-یک لایه آسفالت جدید-در قسمت تخریب شده سطح جاده در کلمبیا، MO، در نزدیکی دانشگاه مورد استفاده قرار می‌گیرد. ترافیک در منطقه آزمایشی حدوداً دو مایل به طور متوسط تقریباً ۳۶۰۰۰ وسیله نقلیه در روز است. این تیم حداقل یک سال منطقه آزمایش را رصد می‌کند.
این آزمایش همچنین شامل یک قسمت کنترلی روسازی شده با مخلوط روسازی فعلی تأیید شده توسط MODOT و یک بخش آزمایشی جداگانه برای آزمایش مخلوط روسازی است که لاستیک تایر به صورت شیمیایی اصلاح شده، بازیافت شده و خرد شده را دربردارد. پوشش روسازی باید قبل از نیاز به تعویض ۱۰ تا ۱۵ سال دوام بیاورد و مواد بازیافتی مانند پلاستیک و لاستیک تایر میتوانند با افزایش استحکام و چقرمگی آن دوره را افزایش دهند.
باتلر گفت: “همه احساس می‌کنند که این واقعاً یک معامله بزرگ است.” “از یک سو، ما از پلاستیک قدردانی می‌کنیم و از آن‌ها سود می‌بریم، اما هم اکنون در پسماند پلاستیکی شنا می‌کنیم! این به وضوح یک چالش بحرانی و جهانی است که در حال حاضر تعداد زیادی راه حل‌های عملی در دسترس وجود ندارد. در این صورت، روسازی باید بادوام، اقتصادی و واقعاً پایدار باشد.”
وی افزود: “ما در حال حاضر بر مطالعه چرخه عمر پسماند پلاستیکی در روسازی‌ها تمرکز کرده‌ایم تا مطمئن شویم که این روی‌کرد تمیزتر و پایدارتر است و من فکر می‌کنم همه احساس می‌کنند که این یک راه حل امکان‌پذیر است.”
لینک خبر:
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
تبدیل زباله‌های پلاستیکی به موم (wax) توسط شرکت Polymateria
نوآوری یک استارت آپ انگلیسی برای مقابله با آلودگی پلاستیک از طریق تجزیه مواد به مومی که توسط طبیعت جذب می‌شود، در حال ورود به آسیا است.
Niall Dunne، مدیرعامل Polymateria در مصاحبه‌ای گفت: Polymateria Ltd، که یک آزمایشگاه در محوطه Imperial College London دارد، با یک تأمین‌کننده فروشگاه‌های در دسترس ۷-Eleven در تایوان توافق کرده است.
این شرکت همچنین قراردادی بالغ بر ۱۰۰ میلیون دلار برای مجوز گرفتن فناوری خود نزد Formosa Plastics Corp، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پتروشیمی جهان، امضا کرده است.
Dunne گفت: “ما این نوع پلاستیک که به احتمال زیاد در طبیعت از بین می‌رود را با راه حلی که نیازی به هیچ فناوری کمپوست برای تجزیه بیولوژیکی یا هزینه‌های سرمایه‌ای ندارد، هدف قرار می‌دهیم.” “ما بر آسیا متمرکز شده‌ایم، زیرا آن است جایی که بسیاری از پلاستیک‌های ناپایدار (fugitive plastic) حاصل می‌شوند و سیستم‌های عظیم مدیریت پسماند در آنجا وجود ندارد.”
او گفت که Godrej Consumer Products Ltd در هند نیز از اواخر امسال شروع به استفاده از بسته‌بندی Polymateria استفاده می‌کند.
این شرکت نوپا همچنین با سایر تولیدکنندگان پلاستیک در فیلیپین و مالزی قراردادهای اعطای امتیاز دارد.
این معاملات بخشی از برنامه استارت آپ لندن برای مقابله با یکی از بزرگترین مشکلات زباله در جهان است: به پلاستیک اصطلاح ناپایدار از بسته‌بندی میان وعده‌ها، فنجان‌ها و کیسه‌های خرید که به اقیانوس‌ها و محل‌های دفن زباله راه پیدا می‌کند.
این شرکت می‌گوید اولین کسی است که یک راه حل کاملاً تجزیه‌پذیر را ارائه می دهد که هیچ میکروپلاستیکی را جا نمی‌گذارد و نیازی به تجهیزات خاصی برای تولید یا تجزیه زیستی ندارد. با این حال، این فناوری بدون مناقشه نیست، به طوری که برخی از دانشمندان خواستار روی‌کردی هستند که براساس کاهش استفاده از پلاستیک و بازیافت به جای آن است.
فناوری Polymateria از حدود دوازده ماده شیمیایی مختلف از جمله رابرها، روغن‌ها و مواد خشک‌کننده استفاده می‌کند که در طی مراحل تولید به پلاستیک اضافه می‌شوند. مواد افزودنی را می‌توان برای ایجاد فیلم های نازک که محصولات غذایی را پوشش می‌دهند، یا مواد سفت و سخت‌تر برای تولید فنجان یا کیسه‌های نوشیدنی تنظیم کرد.
محصولات میتوانند سفارشی‌سازی شوند که اساساً پس از زمان معینی خود را تخریب کنند. مواد افزودنی به تجزیه پلیمرهای پلاستیکی و تبدیل پلاستیک به مومی که توسط باکتری‌ها و قارچ‌های طبیعی جذب می‌شود شود، کمک می‌کنند.
دان گفت که مواد packing نازک‌تر میتوانند در آزمایشات در ظرف ۲۲۶ روز تجزیه شوند و از آنجا که این محصولات از پلاستیک‌هایی استفاده می‌کنند که امروزه توسط کارخانه‌های بازیافت فرآورش می‌شوند، می‌توان از آن ها نیز استفاده مجدد کرد.
در مقابل، برای کیسه پلاستیکی که در محل‌های دفن زباله تخریب شود، حدود ۱۰۰۰ سال طول می‌کشد.
در تایوان، فروشگاه ۷-Eleven متعدد در حال حمل وعده‌های غذایی برنج پخته‌شده با پنیر (cheese-baked rice) در بسته‌بندی یک‌بار مصرف Polymateria هستند. در وب سایت آن‌ها آمده است President Chain Store Corp که مراکز فروش (outlets) را اداره می‌کند، قصد دارد تا سال ۲۰۲۳ مصرف خود از پلاستیک‌های یک‌بار مصرف را به کم‌تر از ۲۰% از بسته‌بندی کاهش دهد.
توافق Polymateria با Formosa Plastics بیش‌تر در مورد حل مشکل در منبع آن است. گروه مستقر در تایپه برای استفاده از این فناوری جهت تولید قرص‌های رزین از پلی‌پروپیلن گرید مواد غذایی، یک نوع پلیمر که در محصولات مصرفی استفاده می‌شود، در کارخانه‌های خود است.
Formosa Plastics در نهایت قصد دارد صدها هزار تن رزین زیست‌تخریب‌پذیر تولید کند که به مواد بسته‌بندی تبدیل خواهد شد که از سال آینده شروع می‌کند.
آن گفت این پایه اصلی برنامه شرکت برای ساختن تمام رزین های پلی پروپیلن خود برای بسته‌بندی‌های زیست‌تخریب‌پذیر تا سال ۲۰۲۵ است.
برای Polymateria، که در سال ۲۰۱۵ تأسیس شد، در حالی که با یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پتروشیمی جهان کار می‌کند و تأمین‌کنندگان پایین‌دستی آن ضروری است اگر بخواهد محصولات تجزیه‌پذیر را به دست مصرف کنندگان برساند.
دان گفت: “شما قرار نیست هر شرکت پتروشیمی متعهد به نوآوری و محصولات پایدار را ببینید. شما باید قضاوت کنید تا ببینید چه کسی است.” “ما تحت تأثیر تعهد آن‌ها تا سال ۲۰۲۵ قرار گرفتیم تا وادار به تبدیل تمام بسته‌بندی مواد غذایی خود به مواد تجزیه‌پذیر کنند. این یک بیانیه بسیار قوی است که می‌گوید آن‌ها آماده تغییر هستند.”
با این حال، همه در جامعه علمی متقاعد نمی‌شوند که پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر آن پاسخ است.
گروهی از مشاوران مستقل علمی برای کمیسیون اروپا در دسامبر سال گذشته گزارشی را منتشر کردند که در آن به این نتیجه رسیدند “پلاستیک‌های تجزیه‌پذیر یک گلوله نقره‌ای نیستند (این روش یک راه حل ساده برای حل این مسأله نیست)”، در حالی که سایر دانشمندان نگران هستند که پلاستیک‌های تجزیه‌پذیر حتی می‌تواند باعث ایجاد زباله شود.
دان گفت که در حالی که او با هدف کاهش، استفاده مجدد و بازیافت موافق است، محصول Polymateria یک مشکل فوری را حل می‌کند که برطرف نمی‌شود.
Tosho Wang، مدیرعامل شرکت South Plastic Industry، که برخی از بسته‌بندی‌های یک‌بار مصرف را برای ۷-Eleven تأمین می‌کند؛ گفت: علاوه بر این، خرده‌فروشان که تحت تأثیر احساسات مشتری قرار گرفتند، آن را مطالبه می‌کنند.
وانگ گفت: بازیافت هدف نهایی ما است. “اما اگر ماهی‌‌هایی وجود دارند که از تور فرار کنند، این محصولات هنوز هم میتوانند در طبیعت تجزیه شوند. آموزش مصرف‌کنندگان برای ایجاد عادات به بازیافت، زمان خواهد برد. “
لینک خبر:
https://www.taipeitimes.com/News/biz/archives/2021/09/28/2003765111
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
رشد چشم‌گیر گریدهای پلی‌استال با لغزش بالا (High-Sliding) برای چرخ‌دنده‌ها و بلبرینگ‌ها
Polyplastics رشد بالا مربوط به پلی‌استال در بازارهای چرخ‌دنده و بلبرینگ گزارش می‌دهد
سفتی و استحکام و بالا در محدوده دمایی ۶۰ تا ۸۰ درجه سانتیگراد از جمله ویژگی‌هایی هستند که در چنین کاربردهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
Polyplastics ژاپن (مستقر در بیرون از Farmington Hills، MI، در ایالات متحده) تقاضای جهانی زیادی را برای گریدهای با لغزش بالا (high-sliding) پلی‌استال Duracon خود؛ رزین (POM; polyoxymethylene)، که بر پایه فناوری پیش‌روی کاهش سر و صدا شرکت هستند، گزارش می‌دهد. این مواد به ویژه چرخدندههای برای روغن‌های پلاستیکی و یاتاقان برای صوتی-تصویری، سیستم‌های اتوماسیون اداری، لوازم خانگی و اجزای سازنده خودرو طراحی می‌شوند.
POM به دلیل به سر و صدای کم و سفتی بالا، در میان سایر ویژگی‌ها به طور گسترده‌ای در بازارهای تجهیز اتوماسیون اداری و خودرو استفاده می‌شود.
Duracon POM حدود ۶۰% از سهام بازار رزین POM ژاپن و تقریباً ۳۰% از بازار جهانی را مطابق Polyplastics در اختیار دارد. گریدهای کاهش سر و صدا تقریباً ۶% از کل حجم فروش Duracon POM را شامل می‌شود.
در بین رزین‌های متبلور شده، POM در بیش‌تر کاربردهای چرخ‌دنده‌ای به جای رزین‌های مانند PA و PBT به دلیل استحکام و سفتی بالاتر در محدوده دمایی ۶۰ تا ۸۰ درجه سانتیگراد (۱۴۰ درجه فارنهایت تا ۱۷۶ درجه فارنهایت) استفاده می‌شود، که برای اتوماسیون اداری و برنامه‌های کاربردی خودرو متداول است.
خط Polyplastic متعلق به گریدهای با لغزش بالا (high sliding) شامل Duracon POM NW-02 است، یک ماده همه منظوره با مزایای هر دو گرید از گونه‌های آلیاژی و غیر آلیاژی پلی‌اتیلن (PE ) می‌باشد. این ماده در بین گریدهای با لغزش بالای مناسب (high sliding) پرفروش‌ترین ماده برای شرایط و کاربردهای مختلف است و در بسیاری از صنایع از جمله اتوماسیون اداری و خودرو استفاده می‌شود.
Duracon POM SW-01 یک گرید از گونه آلیاژی است که برای شرایط لغزش (sliding) با فشار بالا مناسب است. این ماده در صنعت خودرو برای اجزای سازنده مانند بلبرینگ و بادامک که نیازهای آن‌ها را نمی‌توان با گریدهای معمولی کاهش سر و صدا پر کرد، برنده موفقیت شده است.
Duracon POM LW-02 یک گرید از نوع غیر آلیاژی است که اخیراً برای برآوردن الزامات سخت‌گیرانه سازندگان تجهیزات و جزء سازنده اتوماسیون اداری (OA) در زمینه سایش، خستگی و سر و صدا ساخته شده است.
LW-02 برای چرخدندههای اتوماسیون اداری مناسب است که مواد جفت شونده آن‌ها اغلب رزین‌های پُرنشده مانند اکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) و پلی‌استایرن با قدرت ضربه بالا (HIPS) می‌باشد. این ماده در بازار اتوماسیون اداری ژاپن رشد فروش زیادی را تجربه می‌کند.
Duracon POM JW-03 یک گرید از نوع غیر آلیاژی است که برای دقت ابعاد چرخ‌دنده بهبودیافته، ساخته می‌شود.
لینک خبر:
https://www.plasticstoday.com/materials/polyplastics-reports-strong-growth-polyacetal-gear-and-bearing-markets
Polyplastics اظهار می‌کند گریدهای کاهش سر و صدای Duracon هم‌زمان نقش‌های زیادی را ایفا می‌کنند که به نظر می‌رسد DuPont آماده است تا از ترموپلاستیک‌های مهندسی خود فاصله بگیرد.
تقاضای چشم‌گیر جهانی برای گریدهای high-sliding رزین Duracon polyxymethylene (POM)/acetal گزارش می‌شود که بر اساس یک فناوری گزارش شده پیشرو کاهش سر و صدا ساخته شده توسط Polyplastics هستند (دفتر ایالات متحده در Farmington Hills، Mich). این مواد مخصوص چرخدندههای پلاستیکی و یاتاقان برای استفاده در تجهیزات صوتی و تصویری، سیستم‌های اتوماسیون اداری، لوازم خانگی و قطعات خودرو طراحی می‌شوند.
Polyplastics خاطرنشان می‌کند که در بین رزین های متبلور، به دلیل استحکام و سفتی فوق العاده آن در محدوده دمایی ۶۰ تا ۸۰ درجه سانتیگراد (۱۴۰ درجه فارنهایت تا ۱۷۶ درجه فارنهایت)، که برای اتوماسیون اداری و کاربردهای خودرو معمول است، استال در حال حاضر در اکثر کاربردهای چرخ‌دنده‌ای به جای رزین‌هایی مانند نایلون و PBT استفاده می‌شود.
به گفته این شرکت،Duracon POM آن حدود ۶۰% سهم از بازار رزین POM ژاپن و تقریباً ۳۰% از بازار جهانی را در اختیار دارد. (BASF و Kolon کره تلاش خود را برای سرمایه‌گذاری جدید مشترک ۵۰:۵۰ انجام می‌دهند). گریدهای کاهش سر و صدا تقریباً ۶ % از کل حجم فروش Duracon POM را شامل می‌شوند.
خطوط گریدهای Duracon POM با لغزش بالای (high-sliding) این شرکت شامل NW-02، یک ماده همه منظوره با هر دو مزیت گریدهای پلی‌اتیلن نوع آلیاژی و غیر آلیاژی (PE-alloy and non-alloy type) می‌باشد. این ماده، پرفروش‌ترین ماده در بین گریدهای high-sliding مناسب برای شرایط و کاربردهای مختلف است و در بسیاری از صنایع از جمله اتوماسیون اداری و خودرو استفاده می‌شود.
در همین حال، SW-01 یک گرید از نوع آلیاژی است که برای شرایط لغزش با فشار بالا مناسب است. در بخش خودرو برای چنین اجزای سازنده نظیر بلبرینگ و بادامک ثابت شده است که الزامات آن‌ها را نمی‌توان با گریدهای معمولی کاهش سر و صدا برآورده کرد. گرید LW-02 یک گرید از نوع غیر آلیاژی است که اخیراً برای برآورده کردن الزامات سخت‌گیرانه سازندگان اجزای سازنده و تجهیزات اتوماسیون اداری (OA) در زمینه سایش، خستگی و سر و صدا ساخته شد. این ماده مناسب چرخدندههای OA می باشد که مواد جفت شونده آن‌ها اغلب رزین‌های پر نشده مانند ABS و HIPS است. این ماده در بازار سیستم عامل ژاپن رشد شدیدی را تجربه می‌کند. در نهایت، گرید JW-03 گرید نوع غیر آلیاژی دیگری است که برای دقت ابعاد چرخ‌دنده بهبودیافته ساخته شد.
لازم به ذکر است که با توجه به همه این دلایل، احتمالاً فرصت‌های بیشتری برای تولیدکنندگان POM/acetal مانند Polyplastics،Celanese و BASF برای گسترش دسترسی جهانی آن‌ها وجود خواهد داشت. این، به عنوان شرکت جدید تحت نظارت Dow به DowDuPont Materials Science Division، Midland، Mich که به تازگی در ۱ سپتامبر به یک شخص حقوقی تبدیل شده است.
Doug Smock، ویراستار Veteran industry، گزارش داد که موجودیت جدید بر سه مولکول متمرکز می‌شود: اتیلن، پروپیلن و سیلیکون. مواد شیمیایی اصلی DuPont Performance Plastic عبارتند از نایلون، پلی استال و پلی استر از نوع PBT. همان طور که Smock در ۱ سپتامبر گزارش داد، “جالب خواهد بود که ببینیم مهندسی و پلاستیک‌های تجدیدپذیر DuPont چقدر خوب با DowDupont Materials Science Division مطابقت دارند. برنامه‌ریزی شده است که حداکثر تا مارس ۲۰۱۹ به عنوان یک شرکت مستقل راه اندازی شود.”
لینک خبر:
https://www.ptonline.com/blog/post/strong-growth-for-high-sliding-polyacetal-grades-for-gears-bearings
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com