پرکنندهها و الیاف طبیعی گیاهی جاذبه جدیدی پیدا کردهاند از آنجایی که کاربران خواهانِ کامپاندهای پلاستیکی پایدارتر و اغلب سبکتر هستند.
Jennifer Markaria گزارش میدهد.
فیلرها و الیاف گیاهی طبیعی یا تجدیدپذیر از ابتدای آغاز صنعت پلاستیک گزینهای برای ترکیبات پلیمری بوده است. اما تمرکز اخیر بر کاهش ردپای کربن جلب توجه جدیدی به آنها است. در حالی که در برخی موارد، مواد گیاهی موجود تا به امروز فاقد خواص مکانیکی بوده تا جایگزین مستقیم الیاف شیشه شوند. فرمولسازان راههای زیادی برای جبران این موضوع پیدا کردند، چه راههای ترکیب با شیشه یا بهکارگیری روشهای جدید برای بهبود خواص پایه مواد گیاهی. بخش خودرو سالها است که در صدر کار برای ترکیب مواد طبیعی قرار گرفته و به دنبال افزایش استفاده از محتوای پایدار با حفظ عملکرد است. Alper Kiziltas کارشناس فنی فورد میگوید: چندین بازار، سیاست و عوامل فنی در حال آمدن هستند تا الیاف طبیعی را گزینهای جذابتر برای کاربردهای خودرویی کنند. این شامل تغییر در رفتار مصرفکننده، چارچوبهای سیاست فعلی، افزایش استفاده از پلاستیک در خودروها، نگرانیهای زنجیره تأمین برای الیاف شیشه و نوآوریهای تحقیق و توسعه حاصل از تأمینکنندگان الیاف طبیعی است. Kiziltas همچنین بیان کرد: این در حال تبدیل شدن به یک استراتژی تجاری اصلی برای صنعت خودرو است تا با آینده منابع محدود مقابله کند. استفاده از الیاف طبیعی پایداری زیستمحیطی شرکت ما را بهبود میبخشد. براساس مطالعات درونی ما و دادههای شخص ثالث، قطعاً مزایای LCA (ارزیابی چرخه عمر) در مقابل مواد معدنی و الیاف وجود دارد. استفاده از این مواد در حال گستردهتر شدن است. Kiziltas اشاره میکند که گروه مواد در حال ظهور و پایداری در فورد، تحقیقات کامپوزیتهای پایدار را از سال ۲۰۰۰ را اجرا کرده است که منجر به استفاده از طیف گستردهای از مواد تجدیدپذیر نظیر کنف، پوست برنج و سلولز میشود. برخی از آنها کاندیدهای بدیهیتری نسبت به دیگری هستند. آزمایشات اخیر فورد نشان داده است که پوست قهوه پس از فرآیند بیوکربونیزاسیون میتواند جایگزین تالک در کامپاندهای PP شود. آزمایش پوست قهوه به عنوان روشی برای استفاده از ضایعات کشاورزی جهت ایجاد یک محصول پایدار انجام شد. Kiziltas بیان کرد: در حالی که آزمایشات اولیه مشکلاتی از قبیل بو، جذب آب و کربنی کردن قهوه این نگرانیها را حل کرد و سازگاری بهتر با ماتریس PP را نتیجه داد. سازگاری بهبود یافته همراه با کاهش آب دوستی پر کننده کربنی شده باعث کاهش جذب رطوبت توسط قطعه کامپوزیت میشود. تیم فورد فرمول PP را با استفاده از ۲۰ درصد کربن زیستی (پوست قهوه) برای فورد ۲۰۲۰ توسعه داد تا جایگزین تالک ۴۰% در چراغ جلو تزریقی شود. Kiziltas میگوید: با استفاده از پوست قهوه (کربن زیستی) وزن را ۱۷% و هزینه را ۵% کاهش دادیم، بدون این که فرآیند یا عملکرد قطعه قربانی شود.
فورد همچنین توانست از دمای فرآیند کمتری برای قالبگیری بخش بایوکامپوزیت استفاده کند که منجر به چرخه خنکسازی کوتاهتر و صرفهجویی انرژی میشود. یک صرفهجویی اضافی در حدود ۱۵% در انرژی مصرف شده به هنگام اکسترود کردن مواد حاوی کربن زیستی وجود دارد که دلیل آن روانکاری مواد آلی در مقایسه با رئولوژی مواد معدنی است. Kiziltas بیان میکند: به طور کلی ما نتایج این ماده کامپوزیت نوآورانه را در صرفهجویی کل انرژی ۲۵% تخمین زدیم. تیم تحقیق و توسعه فورد نیز در حال بررسی پرکنندههای کربن زیستی است. با استفاده از پیرولیز زیست توده جهت دستیابی به ماده متخلخل تولید میشوند که به عنوان یک راه حل جهت بهبود پایداری گرمایی مواد طبیعی است. الیاف طبیعی دارای پایداری حرارتی کمتری نسبت به بسیاری از الیاف جایگزین مصنوعی، محدود شدن کاربرد آنها به دمای فرآیند پایین پلیمر (کمتر از ۲۰۰ درجه) و محیطهای خودرو با دمای پایین هستند. مطالعات اخیر ما ثابت کرد که میتوانیم با استفاده از کربن زیستی به عنوان پرکننده در کامپوزیتهای ترموپلاستیک مهندسی مانند PA6 و PA66 استفاده کنیم.
نانو سلولز
Performance Biofilaments کانادا که با حمایت از ercer International و Resolute Forest Products میگوید: تکنولوژی فرآیند اختصاصی با بهرهگیری از الیاف چوب آنها را به نانوفیبریل سلولز (NFC) با استحکام و خلوص بالا تبدیل میکند. مطابق گفته Geoff Fisher مدیر توسعه این شرکت، مواد NFC در ترموپلاستیکها برای طیف وسیعی از کاربردها در حال ارزیابی هستند. عملکرد بیوفیلامنتها اخیراً با یک سری آزمونهای مرکز تحقیق و توسعه مواد خودرویی شخص ثالث در کانادا تکمیل شد. ما NFC خود را در یک سیستم هیبریدی با الیاف شیشه در آمیزههای PP ترکیب کردیم و نتایج امیدوارکنندهای به دست آوردیم. Fisher میگوید: هدف این سری آزمایش نشان دادن این که بتوانیم پایداری محتوا را در آمیزه PP افزایش دهیم (یعنی افزایش محتوای الیاف طبیعی و کاهش محتوای الیاف شیشه) و سطح بالایی از عملکرد را حفظ کنیم. این شرکت در حال ساخت یک کارخانه تجاری برای تولید NFC است که انتظار میرود تا پایان سال ۲۰۲۲ راهاندازی شود. Green Dot Bioplastics در ایالات متحده پلیمرهای زیستی و قابل کمپوست را تولید میکند. Terratek پلاستیک تقویت شده با الیاف طبیعی آن در خط تولید ۲۰۲۰ تجاریسازی شده است. این مواد کامپوزیتی زیستی از الیافی مانند سیزال، بامبو آمریکایی و الیاف جوت احیا شده برای جایگزینی الیاف شیشه در PP ،PE و PA استفاده میکند. در حالی که الیاف طبیعی جایگزینی ۱:۱ برای الیاف شیشه نیستند، آنها یک گزینه پایدار را در بسیاری از کاربردها فراهم میکنند که تقویت و سختی فراتر از مواد پر نشده مورد نیاز است. شرکت میگوید که هم کامپاند و هم مستربچ الیاف طبیعی را تأمین میکند. Mark Remmert مدیر عامل Green میگوید: عملکرد و تأمین، دو عامل کلیدی در انتخاب الیاف طبیعی هستند. ما باید بتوانیم از یک محصول تکرارپذیر و عملکرد آن برای مشتریانمان اطمینان حاصل کنیم. بامبوی آمریکایی یک چمن بومی با خواص فیزیکی مطلوب و شیوههای رشد پایدار است. سال گذشته Green Dot Bioplastics با توامندترین شرکت در زنجیره تأمین، Mayco International برای حذف اتلاف و ضایعات الیاف جوت از فرآیند Mayco شریک شد، تا یک ماده NFRP جدید ایجاد کند. Sarah Harbaugh مدیر فروش و بازاریابی شرکت میگوید: به جای ضایعات و دفن آن، از بهرهگیری آنها و ترکیب در گرانول بیوکامپوزیت برای کاربردهای دیگر استفاده میکنیم. مطابق اظهارات Luis Roca Blay رهبر آمیزهسازی، سازمان تحقیقات اسپانیایی Aimplas، بسیاری از الیاف طبیعی را برای استفاده به عنوان افزودنی تقویتکننده در پلاستیکهای کامپوزیتی زیستی را در طول سالها بررسی کرد. نمونههای آن شامل: کنف، سیسال، کتان، جوت و … هستند. هنگام توسعه آمیزه از پلاستیک زیستی، او پیشنهاد میکند که استفاده از الیاف طبیعی مطلوبتر باشد؛ به طوری که بسیاری از اجزا تا حد امکان تجدیدپذیر و در برخی موارد قابل کمپوست باشد.
نگرانی کمپوستسازی
کمپوستپذیری ویژگی جذاب رو به رشد در اروپا به ویژه برای بستهبندی است. با این حال اقلام بستهبندی ساخته شده با استفاده از پلاستیک قابل کمپوست تقویت شده با پایه گیاهی الیاف ممکن است در دستیابی به استاندارد EN13432 برای کمپوستپذیری صنعتی مشکل داشته باشند، بسته به درصد الیاف استفاده شده و ضخامت بخش. او میگوید: آسیاب کردن بستهبندی قبل از کمپوستسازی راه حلی برای این مشکل ارائه میدهد. استحکام و وزن کامپوزیت عوامل کلیدی در بسیاری از مصارف نهایی هستند. Roca همچنین میگوید: الیاف طبیعی جایگزین مستقیمی برای الیاف شیشه در راستای خواص تقویتکنندگی نیست اما اضافه میکند که میتواند مواد تقویتکننده معدنی را جایگزین کند و وزن را کاهش دهد. سایر افزودنیها مانند اصلاحکنندههای ضربه ممکن است برای ایجاد تعادل ویژگی لازم استفاده شود. Aimplas اخیراً تأخیرانداز شعله در فرمولاسیون حاوی الیاف طبیعی را مورد مطالعه قرار داده است. Roca گزارش میدهد که در یک فرمول اثر منفی در به تأخیر انداختن شعله یافت نشد. جایگزینی پلاستیک با درصدی از الیاف طبیعی سبب کاهش انتشار گرما میشود. همچنین مطالعه فرمولاسیونهای حاوی الیاف طبیعی و بازدارنده شعله مبتنی بر فسفر مورد بررسی قرار گرفت و تأیید شد که برهمکنشی مضر بین آنها نیست. انجمن تحقیقاتی نروژی RISE PFI میگوید که به پیشرفت در توسعه بیوکامپوزیتهای تولید شده مبتنی بر پلیمرهای زیستی به عنوان مثال الیاف زیستی، نانوسلولز و لیگنین ادامه میدهد. Gary Chinga Carrasco رهبر دانشمند در Biopolymers و Biocoposite منطقه در اتحادیه میگوید: اینها در حال توسعه و ارزیابی برای طیف وسیعی از کاربردها از جمله زیربنا، خودرو، بسته بندی نوشیدنی و غذا، مراقبتهای بهداشتی و ساخت افزایشی (چاپ سهبعدی) هستند. این انجمن دارای یک آزمایشگاه کاملاً مجهز به چاپ سهبعدی جهت حمایت از افزایش تقاضا است. شرکای صنعتی به دنبال زیست پایه و راه حلهای مواد پایدار برای چاپ سهبعدی و همچنین قالبگیری تزریقی هستند. چاپ سهبعدی امکان خوبی را برای ساخت سازههای پیچیدهای که ساخت آنهای با فرآیندهای مرسوم آسان نیست فراهم میکند. چاپ سهبعدی نه تنها برای نمونهسازی استفاده میشود بلکه از آن برای ساخت دستگاههای کاربردی برای کاربردهای خیلی خاص استفاده میشود. Chinga Carrasco میگوید: علاوه بر این مصرف مواد کاهش مییابد که یک مزیت بزرگ از نقطه نظر اقتصادی و زیستمحیطی است. او همچنین اضافه کرد: بایوکامپوزیتهای زیستی تجدیدپذیر هستند و اگر ضروری باشد میتواند زیستتخریبپذیر باشد. این در مقایسه با سایر پلیمرهای فسیلی پر شده سودمند است. این منطقه در حال رشد توسعه مواد پایدار است که همچنین با اقتصاد زیستی و چرخهای مطابق است.
دستاوردهای قالبگیری
فراتر از چاپ سه بعدی، پروژه RISE PFI’s BioComp در حال توسعه مواد بایوکامپوزیت جدید و پایدار است تا جایگزینی برای پلاستیکهای پایه نفتی (فسیلی) در بخش قالبگیری تزریقی باشد. این پروژه تا حدی توسط شورای تحقیقات نروژ تأمین میشود؛ همکاری بین RISE PFI و شرکتهای alloc نروژی (یک شرکت محصولات ساختمانی)، Norske Skog Saugbrugs (تولیدکننده بایوکامپوزیت) و Plasto (قالبگیر تزریقی) است. این پروژه در سال ۲۰۲۱ آغاز شده است و شرکا میگویند پیشرفت چشمگیری داشتهاند. مطابق گفته Dag Molteberg مدیر ارشد و توسعه Norske Skog Saugbrugs ساخت کارخانه جدید ارائه بایوکامپوزیت را به پایان رسانده است که دارای خروجی ۱۲۰ کیلوگرم بر ساعت در حداکثر سرعت (حدود ۱ تن در یک روز کاری عادی) است. این شرکت تأسیسات بزرگ مکانیکی حرارتی خمیر کاغذ (TMP) برای تولید کاغذ و بایوکامپوزیت با الیاف TMP از چوب صنوبر را تأمین خواهد کرد. یک قسمت از کارخانه برای خشک کردن، آماده سازی و گرانول سازی الیاف چوب استفاده میشود. بخش دوم سیستم ترکیب را در خود جای داده است که الیاف خرد شده (گرانول شده) با پلاستیکها و افزودنیها جهت تولید گرانولهای بایوکامپوزیتی (با نام تجاری Cebico) ترکیب میشوند. سیستم اختلاط شامل مناطق گاززدایی جهت حذف رطوبت و ویژگی کنترل دما به خوبی تنظیم شده است. Molteberg میگوید: خط قابلیت خرد کردن هوا خشک شده و در زیر آب را دارد. قطر آمیزههای گرانولی بین ۳ تا ۵ میلیمتر و طول آنها بین ۴ تا ۷ میلیمتر است. Saugbrugs چندین تن از این مواد را از زمان تولید آزمایشی در دسامبر سال گذشته تولید کرده است. همچنین اضافه میکند: آزمایش مواد نشان میدهد که الیاف به خوبی در ماتریس پراکنده شده اند. استحکام کششی مطلوب و سختی خمشی بالا میدهد. پایداری ابعادی حرارتی از PE و PP پر نشده بهتر است و نتایج، جذب آب بسیار کم حتی در آب جوش را نشان میدهد. پارامترهای جریان مذاب نیز برای قالبگیری تزریقی قابل قبول هستند. Molteberg میگوید: مقدار الیاف در کامپوزیتها میتوانند بین ۲۰ تا ۶۰% وزنی متغیر باشند، اما به طور معمول بین ۳۰ تا ۴۰% است. جز ترموپلاستیک شامل PE یا PP خام و بازیافت شده و در این پروژه استفاده از مواد ترموپلاستیک مبتنی بر زیستی و زیستتخریبپذیر بررسی خواهد شد. Plasto قالبگیر تزریقی، گرانولهای بایوکامپوزیتی را با استفاده از تجهیزات قالبگیری تزریقی خوکار با سرعت بالا فرآیند میکند. Runar stenerud مدیر پروژه Plasto میگوید: خط تولید برای تولید روزانه به صورت ۲۴ ساعته و بدون نیاز به اپراتور پیکربندی شده است و خروجی بالا و پایدار اجزای بایوکامپوزیت تولید شده را تضمین خواهد کرد. Stenerud بیان کرد: همکاری با RISE PFI در پروژه BioComp بینش ارزشمندی از خواص مکانیکی و فرآیندی مرتبط با خواص و همچنین چگونگی طراحی برای جابهجایی بهینه در پایان طول عمر را به ما اعطا کرد. درگیری توسعه مراحل اولیه مواد جدید نیز این فرصت را به ما میدهد تا بر مشخصات مواد تأثیر بگذاریم تا بهترین سازگاری ممکن را با محصول در دست توسعه و فرآیند تولیدمان تضمین کنیم. هدف شرکت محصولات ساختمانی Alloc بازاریابی محصولات امسال پروژه Biocomp است. Leif Kåre Hindersland مدیر تحقیق و توسعه شرکت میگوید: ما از تجربه کردن خرسندیم که تیم تحقیق و توسعه Rise PFI انجام داد که در این راستا میتواند برای بهبود عملیات ما منتقل شود و در تولید پنل و کفپوش دیواری با کیفیت و خلاقانه کمک کند.
لیگنین کاربردی
شرکت فنلاندی UPM Biofore دارای چندین کسب و کار الیاف و زیست توده است و UPM Formi آمیزه پلاستیکی تقویت شده با الیاف سلولز برای قالبگیری تزریقی و چاپ سهبعدی را برای چندین سال تولید کرده است. این شرکت اکنون در حال توسعه یک پرکننده دیگر و در حال ساخت یک پالایشگاه زیستی در Leuna آلمان است که چوب راش را میگیرد و آن را به قندها هیدرولیز میکند که برای تولید بیومنواتیلنگلایکول و بیومنوپروپیلن گلایکول و لیگنین مناسب برای تبدیل به پرکنندههای کاربردی تجدیدپذیر (RFF) استفاده میشود. یکی از اهداف RFF جایگزینی دوده یا سیلیکا رسوبی است. Christian Hübsch مدیر فروش و بازاریابی UPM Biochemicals (گروه UPM مستقر در آلمان) میگوید: در ترموپلاستیک و ترموست الاستومرها، RFF ممکن است دارای دو استفاده مختلف باشد. یک کاربرد برای RFF، یک رنگدانه سیاه جایگزین دوده است. مورد دوم استفاده از درصد بالای RFF جهت افزایش محتوای تجدیدپذیر و کاهش ردپای کربن است. در حالی که ویژگیهای مکانیکی قابل قبول حفظ شود. Hübsch میگوید: تا الان ما ترکیبات با ۳۰-۴۰% درصد وزنی RFF در PE، PP ، PBAT و… ساختهایم. در حالی که RFF اغلب برای جایگزینی پلیمر در فرمولاسیون آمیزه استفاده میشود، میتوان برای جایگزینی پرکنندههای مرسوم جهت سبکسازی استفاده کرد. Hübsch میگوید: با دانسیته تنها ۱/۳ گرم بر سانتی متر مکعب، RFF 50 تا ۶۰% از بسیاری پرکنندههای سفید سبکتر است. همچنین اضافه میکند: RFF با ترکیبات مبتنی بر سلولز یا کامپوزیتهای چوب-پلاستیک متفاوت است. آمیزههای ترموپلاستیک با درصد بالای RFF نشان دهنده یک کلاس جدید از مواد با پتانسیل عظیم آینده است. RFF اساساً بدون ترکیبات آلی فرار (VOC) است و ما در حال جمعآوری دادههای لازم برای صدور گواهینامه تماس با غذا و آب آشامیدنی هستیم. UPM مرکز کاربرد را در سایت Leuna بازگشایی و آزمایش، توسعه و همچنین خدمات آمیزهسازی محصول را آغاز کرده است. Hübsch میگوید: ما شرکت خود را به عنوان یک شریک مستربچ و آمیزهساز میبینیم. با این حال ما توسعه آمیزههای خودمان را انجام میدهیم. ما هر دو را برای مشتری خاص، برنامههای بهینهسازی ترکیب و مطالعات بنیادین دیگر به صورت موازی برای طیف گستردهای از پلیمرها و کاربردها اجرا میکنیم. انتظار میرود پالایشگاه زیستی صنعتی در اواخر سال ۲۰۲۳ راه اندازی شود و اولین مقادیر تجاری در اوایل سال ۲۰۲۴ در دسترس خواهد بود. در حال حاضر نمونههای مواد تا چند صد کیلوگرم توسط شرکای منتخب برای اهداف توسعه و تأیید آمیزه در حال آزمایش هستند. UPM میگوید که BioMotion RFF دارای CO2 خنثی است و انتظار میرود در مقیاس صنعتی CO2 منفی باشد. بر اساس آنالیز چرخه عمر تأیید شده شخص ثالث مطابق گفته Barbara Gall مدیر توسعه بازرگانی، پرکننده عملکردی تجدیدپذیر در UPM Biochemicals فیلر بیش از ۹۴% محتوای کربن تجدیدپذیر خواهد داشت و خلوص بالا خواهد بود (VOC و محتوای گوگرد کم). Nymax Bio خط جدیدی از ترکیبات PA Avient است که دارای ۱۶ تا ۴۷% پرکننده از منابع گیاهی تجدیدپذیر مانند ذرت، کاه و گندم است. پایداری یک اولویت بالا برای برندهای مصرف کننده است. Matt Mitchel بازاریاب جهانی مواد مهندسی تخصصی شرکت میگوید: اکثر ابتکارات در راستای محصولات با سازگاری بیشتر با محیط زیست ساخته شدهاند. Avient میگوید: در مقایسه با جایگزینهای پلیآمید ۶۶ تقویت شده با الیاف شیشه مرسوم، گریدهای مشتقات زیستی، تابیدگی کمتر همراه با سطح ظاهری و رنگپذیری مطلوب ارائه میکنند. فرمولاسیونهای با جذب کم آب به نمایش پایداری ابعادی بسیار خوب و حفظ ویژگی پس از شرطیسازی گفته میشود. انتظار میرود گریدهای جدید، کاربرد در خودروسازی، صنعتی و ساختمانی پیدا کنند و میتوان آن را با قالبگیری تزریقی و اکستروژن فرآیند کرد. آنها همچنین میتوانند برای ارائه خواص کاربردی ویژه مانند جوشکاری لیزری یا تأخیر در شعله به صورت سفارشی فرموله شوند. مواد Nymax Bio در آسیا تولید میشوند اما در سطح جهانی در دسترس هستند.
کنف مناسب
مقررات در ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ تغییر کرد تا اجازه رشد کنف را دهد. از آن زمان شرکت بیوتکنولوژی صنایع Heartland کار کرده است تا یک زنجیره تأمین کنف صنعتی قابل اعتماد ایجاد کند تا افزودنیهای کربن منفی را برای پلاستیکها فراهم کند. مطابق گفته John ElY CMO در Heartland ریسکزدایی و مقیاسپذیری دو متغیر کلیدی در خلق زنجیره تأمین قابل اعتماد هستند. ما رویههای عملیاتی ساده خلق کردیم که هر کشاورز برای داشتن محصول موفق (مثل ذرت و سویا) میتواند از آن پیروی کند. این مهمترین پیگیری برای کاهش خطر بانکها و آژانسهای بیمه است. به علاوه که ما در کنار کشاورزان در مناطق مختلف آمریکا برای بهبود انعطافپذیری یک محصول در مورد حوادث موجود آب و هوایی کار میکنیم. Ely میگوید: اولین برداشت عمده محصول ایالات متحده امسال پیشبینی میشود و انتظار دارد که قراردادهای تجاری را در سه ماهه چهارم ۲۰۲۲ برای افزودنیهای کنف ببیند. Heartland در ماه ژانویه یک توافق توسعه مشترک با Ravago آمریکا را برای مهندسی کردن افزودنیهای کنف برای کاربردهای آمیزههای پلیمری اعلام کرد. کامپاندهای پلاستیک پرشده با کنف گفته میشود که سبکتر، ارزانتر، پایدارتر با خواص گرمایی و آکوستیک افزایش یافته هستند. Ravago که بازیافتکننده، آمیزهساز و توزیعکننده است Heartland را در فرمولاسیون افزودنیها راهنمایی میکند که نیازی به ابزارآلات مجدد برای آمیزهساز و قالبگیرها نخواهد داشت. کنترل کیفیت الیاف کنف heartland اندازه استوار، رطوبت و ناحیه سطح را فراهم میکند در حالی که فرآیند مهندسی اختصاصی فرآیند و پیوند با پلاستیک را بهبود میبخشد. Ely میگوید: هدف ارائه جایگزینی ۱:۱ به تولیدکنندگان است که هزینه کمتر همراه با دیگر ویژگیهای کاربردی است که یکسان نگه داشته شده است. به عنوان مثال این شرکت در حال کار بر روی کنف پرشده به عنوان جایگزینی برای ترکیبات PP حاوی ۲۰% تالک است. الیاف نیز در پلیمرهایی از قبیل PE، PVC، ABS و PET ارزیابی شده است. به گفته Ravago آمیزه PP حاوی ۲۰% کنف استحکام کششی تقریباً یکسانی با PP حاوی ۲۰% تالک خواهد داشت. به علاوه دارای ۲۰% مدول خمشی کمتر و ۲۰% مقاومت ضربه آیزود بیشتر است. Chuck taylor مدیر فنی و مدیر کسب و کار Ravago Manufacturing Americas میگوید: همچنین کاهش وزن قطعه تا حدود ۲۰% را ارائه میدهد. Taylor میگوید: جایگزینی الیاف شیشه با الیاف کنف مطلوب است اما هنوز ممکن نیست. ما باید یک شیمی با دوام جهت اصلاح کنف ایجاد کنیم تا به رزین برای ایجاد تقویت چسبانده شود. او گفت تا آن زمان کنف به عنوان پرکننده عمل خواهد کرد. با این حال مطابق گفته او مشتریان به طور فزایندهای درخواست محصولات تجدیدپذیر و پایدار را میکنند و به نظر میرسد درک کنند که این راه حلها ممکن است افزایش هزینه را به دنبال داشته باشد. او اضافه میکند: این تمایل به پرداخت برای پایداری به طور چشمگیری با آنچه که در گذشته دیدهایم متفاوت است.
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
آنزیمها که واکنشهای شیمیایی را در بدن تسریع میکنند میتوانند کارایی را به پلاستیکها اضافه کنند در صورتی که بتوان آنها را از دمای فرآیندی بالا محافظت کرد.
آنزیمها کاتالیستهای بیولوژیکی هستند. آنها واکنشهای شیمیایی را در بدن راه میاندازند مانند واکنش دخیل در هضم که در غیر این صورت فرآیند هضم بسیار طولانیتر یا به دمای بالاتری نیاز دارد. آنزیمها میتوانند عملکرد را به پلاستیکها بیافزایند مانند خودتمیزشوندگی، توانایی مقاومت در برابر قالب یا باکتریها و قابلیت خود تخریبی (زیستتخریبپذیری). با این حال آنزیمها زیاد به حرارت حساس نیستند و پلاستیکها معمولاً در دمای بالا فرآیند میشوند. این امر ترکیب آنزیمها با پلاستیکها را سخت میکند. در حال حاضر دانشمندان در مؤسسه Fraunhofer برای تحقیقات کاربردی پلیمر (IAP) در آلمان راهی برای انجام این کار بدون از بین بردن عملکرد آنزیمها پیدا کردند. هدف آنها تبدیل به فرآیند صنعتی است. Ruben Rosencrantz، رئیس بخش مواد عاملدار و بخش گلیکوبیوتکنولوژی Fraunhofer IAP در این زمینه گفت: ما به دنبال تولید پلاستیکهای زیستی عاملدار شده در مقیاس آزمایشگاهی نیستیم. ما میخواهیم نشان دهیم که تولید فنی آن امکانپذیر است. سازمان تقریباً در نیمه راه پروژه تحقیقاتی است که در سال ۲۰۱۸ آغاز شد. محققان از حاملهای معدنی بسیار متخلخل جهت تثبیت و محافظت از آنزیمها استفاده میکنند. آنزیمها با جاسازی خود در منافذ به حاملها متصل میشوند. Rosencrantz افزود: اگرچه حاملها تحرک آنزیمها را محدود میکند اما آنها فعال میمانند و قادر به تحمل دمای بالاتر هستند. با این حال یک فرآیند واحد وجود ندارد که در همه موارد کار کند. همچنین میگوید: حامل باید به طور خاص برای هر آنزیم انتخاب شود زیرا دو آنزیم شبیه هم نیستند. استفاده از آنزیم پایدار شده در توده پلاستیک، نه فقط در سطح، دشوارتر است. ماندگاری طولانیتری دارد و از اثرات سایش سطح جلوگیری میکند. برای دستیابی به بهترین نتیجه در فرآیند پایین دست، آنزیم تثبیت شده باید به سرعت مذاب پلاستیک داغ توزیع شود؛ بنابراین در معرض نیرو یا دمای زیاد قرار نگیرد. محققان فرآیندی را توسعه دادند که هم برای پلاستیکهای زیستی و هم برای پلاستیکهای معمولی پایه نفتی مانند پلیاتیلن اعمال میشود. Thomas Büsse رئیس واحد آزمایشگاه صنعتی پلیمرهای زیستی Fraunhofer IAP در Schwarzheide گفت: به هنگام جاسازی در پلاستیک، آنزیمهای تثبیت شده میتوانند بارهای حرارتی بالاتری را نسبت به قبل تحمل کنند. این کار استفاده از آنزیمها و تمام مراحل فرآیند را بسیار آسانتر میکند. تاکنون تمرکز محققان بر روی آنزیمهایی بوده است و پروتئاز نامیده میشود که پروتئینها را تجزیه میکند. پلاستیکهای جاسازی شده با پروتئازها میتوانند اثر خودتمیزشوندگی داشته باشند مانند لولههایی که در برابر انسداد (گرفتگی) مقاومت میکنند. با این حال این تیم در حال آزمایش آنزیمهای دیگر نیز هستند. شرکای پروژه در BTU Cottbus-Senftenberg بر آنزیمهایی که پلاستیکها و مواد سمی را تجزیه کرده تمرکز میکنند. اولین گرانولها و فیلمهای عاملدار شده قبلاً تولید شده است. محققان نیز آنزیمهای تعبیه شده در این محصولات را ایجاد کردند که فعال باقی میمانند. آنها ثبت اختراعی را برای این تحقیق ارائه کردند.
آنزیمهای تعبیه شده در PCL به منظور تسهیل فرآیند تخریب
تحقیق سبز
ضمناً تحقیق در مورد پلاستیکهای سبز پر رونق است. همچنین مواد زیستی نظیر پلیاتیلن سبز Braskem که از نیشکر به جای نفت خام ساخته شده است. علاقه مداوم به پلاستیکهای زیستتخریبپذیر و قابل کمپوست وجود دارد. این مواد معمولاً اما نه همیشه از منابع پایدار ساخته شده اند. با این حال پلاستیکهای زیستتخریبپذیر و قابل کمپوست عموماً تنها در شرایط خاص مانند کمپوستسازی صنعتی تجزیه میشوند. این بدان معنی است که اگر این مواد به محیط زیست یا سایتهای دفن زباله راه یابند تجزیه نخواهند شد. این یکی از دلایل ادامه تحقیقات است که چگونه پلاستیکها را میتوان مهندسی کرد تا مؤثرتر تجزیه شوند. یکی از رویکردهای نوظهور استفاده از پلاستیکهایی است که مولکولهای پلاستیک را هضم میکنند.
رویکرد تعبیه شده
محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی راهی را برای جاسازی آنزیمها در پلاستیک ابداع کردهاند تا سریعتر تجزیه شوند. دانشمندان به رهبری Ting Xu از بخش علم و مهندسی مواد فرآیند را به پلیلاکتیکاسید (PLA) اعمال کردند. معمولاً به منظور افزایش سرعت تخریب از پلاستیک زیستتخریبپذیر استفاده میشود. XU میگوید بسیاری از موارد ساخته شده به سایتهای دفن زباله ختم میشوند جایی که تخریب زیستی نمیشوند. این فرآیند شامل تعبیه آنزیم پلیاستری به درون توده پلیمری است که تولید میشود. یک لایه پلیمری محافظ تضمین میکند که آنزیم تا زمانی که به آن نیاز نباشد غیر فعال میماند. حرارت و آب پوسته محافظ را از بین میبرد سپس به آنزیم اجازه میدهد تا قسمت عمده توده پلیمر را تجزیه کند. به عنوان مثال پلیلاکتیکاسید به اسید لاکتیک تجزیه میشود که میتواند میکروبهای خاک را در کمپوست تغذیه کند. پوسته محافظی که همراه با توده پلاستیک تخریب میشود مولکولی به نام هتروپلیمر تصادفی (RHP) است. از چهار نوع زیر واحد منومری ساخته شده است که خواص شیمیایی هر کدام برای برهمکنش با گروههای شیمیایی سطح آنزیم خاص طراحی شده است. تحت اشعه ماوراء بنفش (UV) و در غلظت موجود کمتر از ۱% وزن پلاستیک تخریب میشوند (برای این که مشکلی نباشد مقدار کم کافی است). در تحقیقی که در Nature منتشر شد این تیم میلیاردها نانوذره را در گرانولهای پلاستیک جاسازی کرد. مقاله نشان داد که آنزیمهای محافظت شده با RHP ماهیت پلاستیکها را تغییر ندادند که هنوز میتوان در دمای حدود ۱۷۰ درجه به الیاف تبدیل شوند. XU گفت: اگر آنزیم را تنها روی سطح دارید خورندگی بسیار آهسته است. شما توزیع در مقیاس نانو را در سرتاسر میخواهید؛ به طوری که هر مولکول همسایگان پلیمری خود را میخورد و کل مواد متلاشی میشود.
آب و گرما
تخریب با افزودن آب و گرما آغاز میشود. در دمای اتاق در عرض یک هفته ۸۰% از الیاف PLA اصلاح شده به طور کامل تجزیه میشوند. این فرآیند در دمای بالاتر سریعتر بود: تحت شرایط کمپوست صنعتی PLA اصلاح شده طی ۶ روز در دمای ۵۰ درجه تخریب شد. پلی استر دیگر، پلیکاپرولاکتون (PCL) تحت شرایط کمپوست صنعتی طی دو روز و در دمای ۴۰ درجه تخریب شد. برای پلیلاکتیکاسید، XU آنزیمی با نام پروتئیناز k را جاسازی کرد که PLA را به اسید لاکتیک تجزیه میکند. برای PCL از لیپاز استفاده کرد. هر دو آنزیم ارزان و معمولاً در دسترس هستند. Xu متعقد است که دمای بالاتر سبب تحرک بیشتر آنزیم محافظت شده میشود. به آن اجازه میدهد انتهای زنجیره پلیمری را به سرعت پیدا کند و آن را تخریب کند سپس سراغ زنجیره بعدی برود. آنزیمهای پوشش داده شده با RHP تمایل به اتصال به انتهای زنجیره پلیمری را دارند، نگه داشتن آنزیمها در نزدیکی اهدافشان. به گفته XU پلیمرهای اصلاح شده در دماهای پایینتر یا مدت رطوبت کم تجزیه نمیشوند. یک پیراهن پلیاستر در مقابل عرق و شتسشو در دمای متوسط مقاومت میکند. غوطهوری در آب دمای اتاق به مدت سه ماه باعث تخریب پلاستیک نمیشود. با این حال خیساندن در آب ولرم مانند آب شیر داغ منجر به تخریب شد. XU در حال توسعه آنزیمهای پوشش داده شده با RHP است که میتواند انواع دیگر پلیاسترها را تخریب کند. اما او همچنین RHP ها را اصلاح میکند تا بتواند تخریب را برنامه ریزی کند تا در یک نقطه مشخص متوقف شود و مواد را به طور کامل از بین نبرد. او گفت: در صورتی که پلاستیک نیاز به ذوب مجدد و بازیافت داشته باشد میتواند مفید باشد. علاوه بر این یکی از نویسندگان همکار این مطالعه Aaron Hall دانشجوی دکترا دانشگاه برکلی یک شرکت برای توسعه بیشتر این مواد ایجاد کرده است. این ثابت میکند که آنزیمها برای زیستشناسی حیاتی هستند. آنها در توسعه پلاستیکهای جدید اهمیت فزایندهای پیدا میکنند.
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
بر اساس تحقیقات منتشر شده در The World Counts، کیسههای پلاستیکی قبل از اینکه دور ریخته شوند به طور متوسط ۱۲ دقیقه به کار برد میشوند. در واقع، ما تنها کمتر از ۳% از کیسههای پلاستیکی را دوباره استفاده یا بازیافت میکنیم، اگرچه به خوبی میدانیم که تخریب آنها بیش از ۵۰۰ سال طول میکشد.
افزایش اخیر کیسههای پایدار ساخته شده از مواد قابل کمپوست، نسبتاً زیاد بحث برانگیخته است. کیسههای به اصطلاح زیستی معمولاً از نشاسته ذرت، نیشکر یا کاساوا یا در برخی موارد از مواد بازیافتی ساخته میشوند. اما، همه آنها واقعاً کمپوستپذیر یا زیستتخریبپذیر نیستند. برخی از این کیسهها فقط در دمای بالای ۵۵ تا ۷۰ درجه سانتیگراد و در امکانات خاص که کمیاب و نادر هستند، میتوانند تجزیه شوند. David Hughes، یکی از بنیانگذاران Happy Dolphin ، حتی به اندازه کافی پیش رفته است و میگوید که “کیسههای حامل ساخته شده از پلاستیک زیستتخریبپذیر اکسایشی (oxo-biodegradable) علیرغم ادعای آنها مربوط به دوستدار بودن محیط زیست، مضر هستند.”
برای مقابله با این بحثها و مسائل در مورد این که چه چیزی می تواند زیست تخریب پذیر یا کمپوست شود، جایگزین جدیدی به بازار آمده است. این کیسه کمپوست جدید که به کیسه Happy Dolphin معروف است، نتیجه کمیسیون ۴ میلیون پوندی اتحادیه اروپا است که به منظور ابداع راه حلی نوآورانه برای جایگزین پلاستیکی اعطا شده است تا به حل مسائل زیست محیطی بحران آب کمک کند.
کیسههای Happy Dolphin از ماده به تازگی ثبت اختراع شدهای به نام Biodolomer ساخته شده توسط Ake Rosen، یک مهندس مواد سوئدی کسی که عضو مهمی از پیشرفتهای بستهبندی Tetra Pak بوده است، ساخته شده است. Rosen همیشه به پوسته تخم مرغ علاقهمند بوده است – که او آن را “بستهبندی کامل طبیعت” می نامد – و سالها این مفهوم را از طریق شرکت خود Gaia BioMaterials آزمایش کرده است.
ماده Biodolomer مستقیماً از تخم مرغ الهام میگیرد. Rosen گفت: “پوسته تخم مرغ برای بسته بندیهای ما بسیار مهم است. وقتی بستهبندیهای جدید را توسعه میدهیم، همیشه آن را به شدت مورد توجه قرار میدهیم.”
در حالی که پوسته تخم مرغ از ۹۵% کربنات کلسیم معدنی و ۵% پروتئین تشکیل شده است، Biodolomer 50% کربنات کلسیم و ۵۰% بر پایه گیاه است و روغنهای گیاهی و نیشکر به عنوان اجزای اصلی آن برای این نیمه است. اگرچه کربنات کلسیم ممکن است چیز بدی به نظر برسد، Rosen برعکس آن را استدلال میکند: «تمام زمین با کربنات کلسیم پوشیده شده است و با خنثیکردن اسید از آن مراقبت میکند. اگر آن را نداشتیم، زمین از اسید میمرد.»
GAIA’s Biodolomer یک ماده زیستتخریبپذیر پر شده از مواد معدنی است که میتواند در تجهیزات و فناوریهای تولید موجود مانند فیلم دمشی، قالبگیری تزریقی، اکستروژن ورقهای و دمش بطری استفاده شود. برخلاف محصولات پلیلاکتیکاسید، Biodolomer اساساً مخلوطی از یک کوپلیاستر آلیفاتیک-آروماتیک زیستتخریبپذیر، کربنات کلسیم و روغنهای گیاهی است.
این ماده همچنین الزامات استانداردهای موجود برای پلیمرهای کمپوستپذیر و زیستتخریبپذیر را برآورده میکند و دارای گواهینامه های OK COMPOST HOME و OK COMPOST INDUSTRIAL صادر شده توسط TUV AUSTRIA است.
این ماده همچنین فوقالعاده قوی است، که به همین دلیل است که مواد عالی برای کیسههای حامل Happy Dolphins است. میتوانند بیش از ۵۰ بار به مدت حداکثر دو سال استفاده شود، قبل از اینکه استفاده از آن خیلی ضعیف شود، برخلاف برخی از کیسههای پلاستیکی که به راحتی پاره میشوند و کشیده میشوند. همچنین با قیمت p25 (0,33 USD) تا p30 (0,40 USD) مقرون به صرفه است، در حالی که آن را به رقابتی درست برای سوپرمارکتهای موجود “کیسههای مادامالعمر” تبدیل میکند که میتواند تا p50 (0,67 USD) قیمت داشته باشد.
از آنجایی که Biodolomer از مواد مشابه تخم مرغ ساخته میشود، ردپای کربن به طور قابل توجهی نسبت به پلاستیک، کاغذ و سایر کیسههای “زیستتخریبپذیر” کمتر است. برخلاف اینها “کیسههای alt”، خط Happy Dolphin برای تجزیه شدن نیازی به دمای بالا ندارد. در عوض، زمانی که در خاک دفن میشود یا زمانی که (و اگر) در گستره آب دور ریخته میشود، در دمای متوسط محیط طی شش تا نه ماه، و زمانی که در یک کمپوستر تجاری دور ریخته میشود در کمتر از ۲۴ ساعت تجزیه میشود.
میزان امتیازات: بعد از این که، به ریز ذراتش تجزیه شد (که البته شامل میکروپلاستیک نمیشود) برای مصرف حیوانات و گیاهان کاملاً ایمن است، حتی اگر کاملاً تجزیه نشده باشد.
مطالعهای که توسط کمیسیونهای اتحادیه اروپا انجام شد نشان داد: «این کیسههای Happy Dolphin کمتر از نیمی از ردپای کربن هر دوی کیسههای پلاستیکی معمولی و سایر کیسههای زیستی – حتی کمتر از کیسههای کاغذی – دارند. در طول دوره زندگی خود، از تولید گلولههای سازنده کیسه تا دور ریختن آن»
سرمایهگذاریها و کمکهای مالی برای تحقیق که بر روی مواد زیستی نظیر Biodolomer برای استفادههایی مانند کیسه Happy Dolphin متمرکز میشود، میتواند الهامبخش تغییرات بزرگی در صنایع و بازارهای پلاستیک و بستهبندی باشد بدون اینکه عملکرد مصرفکننده لطمه ببیند.
لینک خبر:
همراهان عزیز میتوانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com