معرفی گریدی از PP جایگزین PET در مصارف بسته‌بندی
Braskem بزرگ‌ترین پتروشیمی آمریکای لاتین در برزیل، گریدی از پلی‌پروپیلن را برای مصارف بسته‌بندی نظیر سینی‌های غذای آماده توسعه داده است که می‌تواند جایگزین PET شود. خواص نوری این گرید نزدیک به PET است و خواص گرمایی آن برتر از PET و کوپلیمر تصادفیPP است. این گرید جدید می‌تواند Thermoform شود که نیازمند تعادل بین شفافیت و مقاومت گرمایی است. مقاومت گرمایی بالاتر اجازه استفاده مجدد و همچنین قرارگیری در ماشین ظرفشویی را فراهم می‌سازد. به گفته الکساندر معاون رئیس بخش پلی اولفین Braskem این دسته از Thermoformها امکان استفاده در طیف وسیعی از کاربردها و در سختی، شفافیت و ضربه متفاوت را دارد. آخرین گرید به منظور جای‌گزینی PET به دلیل داشتن خواص منحصر به فرد و قابلیت بازیافت طراحی شده است. در ژوئن سال ۲۰۲۰ تأسیسات جدید تولیدی PP در لاپورتا و تگزاس با ظرفیت تولید بیش از ۴۵۰۰۰۰ تن در سال راه‌اندازی شد و می‌توانند انواع مختلف PP شامل هموپلیمر، کوپلیمر تصادفی و مقاوم در برابر ضربه را تولید کند.
منبع خبر: www.braskem.com
همراهان عزیز می‌توانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
جایگاه و اهمیت پلیمرها در صنعت پتروشیمی ایران
اهمیت صنعت پتروشیمی در اقتصاد ملی بر هیچ کس پوشیده نیست. از امتیازات مهم صنعت پتروشیمی ایران، تأمین مواد اولیه آن در داخل کشور است. صنعت پتروشیمی جزء صنایعی است که در کشور ما دارای مزیت نسبی است. ایران به عنوان چهارمین تولیدکننده نفت جهان و داشتن دومین ذخایر بزرگ گاز دنیا، ۸۰% درآمدهای صادراتی خود را از نفت و گاز تامین می کند و امیدوار است تا پایان دهه جاری ۱۴ درصد از بازار جهانی پتروشیمی را در دست بگیرد و ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی خود را به ۲۳ میلیون تن در سال افزایش دهد. صنایع پتروشیمی (Petrochemical industry)، بخشی از صنایع شیمیایی است که فرآورده‌های شیمیایی را از مواد خام حاصل از نفت یا گاز طبیعی تولید می کند.
در اوایل قرن بیستم نفت خام و گاز طبیعی به عنوان ماده اولیه برای تهیه بسیاری از ترکیبات مورد نیاز انسان، اهمیت حیاتی و روز افزونی پیدا کرده است. صنعت پتروشیمی تأمین کننده اصلی مواد مصرفی مورد نیاز در بیشتر صنایع شیمیایی، برق و الکترونیک، نساجی، پزشکی، خودروسازی، لوازم خانگی، غذایی و… می‌باشد. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های صنعت پتروشیمی ارزش افزوده بسیار بالای آن است. بدین معنی که با تغییرات شیمیایی و فیزیکی بر روی هیدروکربورهای نفتی و گازی میتوان ارزش محصول را به میزان ۱۰% تا ۱۵% افزایش داد. از ویژگی‌های دیگر این صنعت، تنوع محصولات آن و تأمین مواد اولیه هزاران کارگاه و کارخانه صنایع پایین دستی آن می‌باشد که از نظر اشتغال‌زایی و کسب درآمدهای ارزی و قطع وابستگی نقش بسیار مؤثری در اقتصاد کشور دارد.
کشور ایران با توجه به مزیت‌های بالقوه، پتانسیل مناسبی برای ارتقاء صنعت پتروشیمی کشور داراست.
صنعت پتروشیمی در یک تقسیم بندی کلی به ۲ دسته صنایع بالادستی و صنایع پیین‌دستی تقسیم می‌شوند.
صنعت پتروشیمی از جمله صنایعی است که منابع سوخت‌های فسیلی را به محصولات با ارزش افزوده بیشتر تبدیل می‌کند. بنا بر تعریف، پتروشیمی به صنایعی گفته می‌شود که در آن‌ها هیدروکربن‌های موجود در نفت خام و یا گاز طبیعی، پس از انجام فرآورش در فرآیندهای شیمیایی به فرآورده‌های جدید شیمیایی و پتروشیمیایی تبدیل می‌شوند.
اولین کاربرد گاز طبیعی در صنعت پتروشیمی کاربرد خوراک است که تنها در مجتمع‌های تولید اوره و متانول اتفاق می‌افتد.
اتیلن به عنوان یک محصول پایه، خوراک عمده بسیاری از محصولات نهایی می‌باشد. بیش‌ترین مصرف اتیلن در تولید پلی‌اتیلن است. اتیلن به همراه بنزن در تولید پلیاستایرن نقش دارد. اتیلن همچنین دذ تولید پلیمرهای اساسی دیگر از جمله پلی‌وینیل‌کلراید، پلی‌اتیلن‌ترفتالات و اکریلونیتریل-بوتادی‌ان-استایرن نیز به کار می‌رود.
در گذشته دومین پلیمر پر مصرف در جهان پلی‌پروپیلن بوده است. امروزه به دلیل رشد بالاتر پلی‌اتیلن‌ترفتالات نسبت به پلی‌پروپیلن طی سال‌های اخیر سهم این دو پلیمر از مصرف جهانی تقریباً برابر می‌باشد. پیش‌بینی می‌شود در سال‌های آینده پلی‌اتیلن‌ترفتالات سهم بیش‌تری از مصرف جهانی را به خود اختصاص دهد. پلی‌وینیل‌کلراید، پلیاستایرن و آکریلونیتریل-بودتادی‌ان-استایرن در رده‌های بعدی مصرف قرار دارند. در تولید حدود ۷۹% از پلیمرهای اساسی، مونومر اتیلن مصرف می‌شود که این موضوع اهمیت این مونومر در تولید پلیمرهای اساسی و نقش منطقه خاورمیانه از جمله ایران را نشان می‌دهد.
مزیت نسبی ایران دردسترسی به مواد اولیه و به ویژه مواد اولیه گازی در تولید محصولات اساسی الفینی، قابلیت رقابت کشور در تولید و صدور محصولات پتروشیمی نسبت به سایر مناطق افزایش می‌دهد. افزایش تولید مواد پایه در ایران، به خصوص اتیلن منجر به افزایش تولید محصولات پلیمری و صادرات بخش قابل توجهی از آن‌ها در سال‌های آتی خواهد شد. این مزیت نیازمند سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی دقیق می‌باشد.
همراهان عزیز می‌توانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com
شرکت Leistritz در حال اجرای طرح پایلوت بازیافت شیمیایی PET
با توجه به مصرف روزافزون پلی(اتیلن ترفتالات) برای تهیه محصولات متنوع، به ویژه بطری‌ها، پژوهش‌گران به یافتن راه‌کارهایی برای کنترل و بازیافت حجم رو به افزایش زباله‌های PET ترغیب شده‌اند. به همین سبب تاکنون راه‌های بازیافت گوناگون اعم از اکستروژن مجدد، مکانیکی، شیمیایی و بازیافت انرژی برای این پلیمر توسعه یافته است. روش‌های مختلف بازیافت شیمیایی پلی(اتیلن ترفتالات) که امکان تهیه مواد اولیه سازنده آن را فراهم می کند، معرفی خواهند شد. طی فرآیند بازیافت شیمیایی، با رخ‌داد یک سری واکنش‌های وابسپارش (Depolymerization)، گروه‌های استری موجود بر روی زنجیرهای پلی(اتیلن ترفتالات) در اثر واکنش با یک واکنش‌گر مناسب شکسته شده و به منومرها، الیگومرها یا مواد شیمیایی متنوعی تبدیل می شوند.
این محصولات کوچک مولکولی پس از خالص سازی به عنوان مواد خام برای تولید پلیمر یا محصولات شیمیایی با کیفیت بالا مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله این محصولات میتوان به ترفتالیک اسید، دی متیل ترفتالات، ترفتالامید، پلی‌ال‌های پلی‌استری قابل استفاده در تهیه پلی‌یورتان‌ها، رزین های پلی استر غیراشباع و الیگومرهای پلی استری با گروه انتهایی اکریلات اشاره کرد. مهم‌ترین روش‌های بازیافت شیمیایی پلی(اتیلن ترفتالات) شامل هیدرولیز (آب‌کافت)، گلیکولیز (گلیکول کافت)، متانولیز (متانول کافت)، آمینولیز (آمین کافت) و آمونولیز (آمونیاکافت) هستند. این مبحث در مقالات بعدی تشریح خواهد شد.
در همین راستا شرکت آلمانی تولیدکننده ماشین آلات و تجهیزات اکستروژن Leistritz، و شرکت Rittec Umwelttechnik، بر سر یک همکاری راهبردی برای راه اندازی و تجاری سازی فنآوری بازیافت PET، توافق کردند. این قرارداد شامل برنامه هایی برای ساخت یک کارخانه آزمایشی با ظرفیت ۱۰۰۰۰ تن در سال تا پایان سال ۲۰۲۱ است. این دو شرکت قبلاً با هم در زمینه توسعه فن آوری RevolPET همکاری داشته اند، فن آوری که با دی پلیمریزه کردن پلیمر PET، ماده اولیه جدیدی را برای استفاده مجدد در همان کاربرد قبلی ایجاد می‌کند. در این مرحله جدید از همکاری، شرکت Leistritz از ماشین آلات اکسترودر دو پیچه خود و نیز تخصصش در مدیریت پروژه استفاده خواهد کرد. Anton Furst مدیرعامل شرکت Leistritz می گوید: “ما سال هاست که به شدت در این بخش متمرکز شده و در این زمینه تلاش می کنیم. ترکیبات پلاستیکی غیر قابل بازیافت و غیر قابل بازیافت بهینه از جمله عوامل محدود کننده در این حوزه به شمار می روند. ما با فن آوری RevolPET در حال برداشتن گامی بزرگ در جهت بازیافت شیمیایی موفقیت آمیز هستیم.”
منبع خبر:
همراهان عزیز می‌توانند جهت برقرای ارتباطات دوسویه، انتقال سوالات، نظرات و پیشنهادات سازنده خود از طریق پست الکترونیک زیر ما را یاری فرمایند.
info@fara-ps.com 📧